Zatoka Ha Long

Zatoka Ha Long, wietnamski Vinh Ha Long („Gdzie smok zstępuje do morza”), zatoka na północno-zachodnim wybrzeżu Zatoki Tonkińskiej, w pobliżu miasta Ha Long (Hong Gai), prowincja Quang Ninh, północny Wietnam. Położony 102 mil (164 km) na południowy wschód od Hanoi, 580-milowy (1.500-km kwadratowych) obszar zawiera około 3000 skalistych i ziemnych wysp, zazwyczaj w formie postrzępionych wapiennych filarów wystających z morza, a także kilka jaskiń i grot, z których wszystkie mieszają się razem, tworząc egzotyczny i malowniczy krajobraz morski. Zróżnicowana populacja ssaków morskich i lądowych, gadów, ryb i ptaków występuje w wodach i lasach tropikalnych.

Istnieją dwie podobne legendy o pochodzeniu zatoki, które znajdują odzwierciedlenie w jej nazwie. Pierwsza legenda głosi, że smok uderzył w ziemię z taką siłą, że góry się rozpadły, tworząc wielkie doliny, które wkrótce wypełniły się wodą; tylko szczyty gór – obecnie skaliste wyspy Zatoki Ha Long – pozostały ponad powierzchnią. Inny folklor opowiada o smoku, którego wielki ogon rozerwał ziemię, tworząc doliny i szczeliny, które zostały zalane, gdy bestia wskoczyła do pobliskiej wody. Obie wersje przyczyniły się do powstania współczesnej legendy o Tarasque, smokopodobnym stworzeniu morskim, które zamieszkuje zatokę.

Odkrycie licznych kamiennych artefaktów dostarczyło dowodów na istnienie kultury Hoabinhian, która rozkwitła około 10 000 lat temu, a także istnieją dowody na istnienie specyficznej kultury Ha Long. Aż do XIX wieku zatoka była używana przez chińskich i wietnamskich piratów, ale w XX wieku ludzka okupacja wysp w Zatoce Ha Long była stosunkowo ograniczona. Istnieje znaczna populacja wzdłuż linii brzegowej, która opiera się na zatoce do żeglugi i rybołówstwa. Turystyka jest również znaczącym przemysłem, a niektórzy odwiedzający chcą zobaczyć legendarnego Tarasque. Plany zwiększenia wzrostu gospodarczego na tym obszarze poprzez dodanie fabryk i dzielnic mieszkaniowych są równoważone przez wysiłki mające na celu zachowanie biologicznych i fizycznych atrybutów zatoki. Część Cat Ba, jednej z największych wysp w regionie, została uznana za park narodowy w 1986 roku, a cała zatoka została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO w 1994 roku.