Articles

Zmodyfikowana Skala Ashwortha

Posted on

Original Editor – Habibu Salisu Badamasi

Top Contributors – Habibu Salisu Badamasi

Cel

Zmodyfikowana Skala Ashwortha (MAS) jest stosowana do oceny spastyczności.

Przeznaczona populacja

Zmodyfikowana Skala Ashwortha (MAS) została wykorzystana w następujących populacjach: udar mózgu, uszkodzenie rdzenia kręgowego, stwardnienie rozsiane, mózgowe porażenie dziecięce, urazowe uszkodzenie mózgu, hipertonia dziecięca i uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego

Metoda użycia

Opis

Wykonuje się ją poprzez rozciągnięcie kończyny pacjenta najpierw z pozycji maksymalnego możliwego zgięcia do maksymalnego możliwego wyprostu ( punkt, w którym napotyka się pierwszy miękki opór). Następnie ocenia się w zmodyfikowanej skali Ashwortha podczas

przejścia z wyprostu do zgięcia

Punktacja

0 Brak wzrostu napięcia

1 Niewielki wzrost napięcia dający sygnał przy niewielkim wzroście napięcia mięśniowego, objawiający się przesuwaniem kończyny w zgięciu lub wyproście.

1+ nieznaczny wzrost napięcia mięśniowego, objawiający się złapaniem, po którym następuje minimalny opór przez cały czas (ROM )

2 bardziej wyraźny wzrost napięcia, ale bardziej wyraźny wzrost napięcia mięśniowego przez większość kończyny łatwo zgięta

3 znaczny wzrost napięcia, ruch bierny utrudniony

4 kończyna sztywna w zgięciu lub wyprostowaniu

Dowody

Badania, które badały wiarygodność zmodyfikowanej skali Ashwortha jako jako miary spastyczności

Referencja Szczegóły badań Właściwe wyniki
Bohannon i Smith (1987)13 Wewnętrzna wiarygodność MAS.wiarygodność MAS. Badane mięśnie: zginacze łokciowe w upośledzonym ramieniu. Ns = 30 Na = 2 Oceniający niezależnie oceniali każdego uczestnika jeden raz 86,7% zgodność między oceniającymi (Kendall’s τ = 0,847; p <0,001) Cohen’s κ obliczono jako 0,826a
Bodin i Morris (1991)48 Wiarygodność wewnętrzna MAS. Badane mięśnie: zginacze nadgarstka. Ns = 18 Na = 2 Oceniający niezależnie oceniali każdego uczestnika w trzech różnych warunkach (bezpośrednio po ułożeniu, po 90 s rozciągania zginaczy i po 90 s rozciągania prostowników). 76% zgodność między oceniającymi (τ Kendalla 0,857), κ Cohena obliczono jako 0,745a
Sloan et al. (1992)49 Wiarygodność międzyosobnicza MAS. Badane mięśnie: zginacze i prostowniki łokcia oraz zginacze kolana. Pomiary wykonano obustronnie. Ns = 34 Na = 4 Osoby oceniające oceniały seryjnie każdego uczestnika Spearman’s ρ wahał się od 0,56 do 0,90 w łokciu i od 0,26 do 0,62 w kolanie
Allison et al. (1996)50 Wewnętrzna i wewnętrzna wiarygodność MAS. Badane mięśnie: zginacze podeszwowe stawu skokowego. Pomiary wykonywano obustronnie. Dzień 1 badania Ns = 30 Na = 2 Obaj testerzy oceniali wszystkich badanych niezależnie. Day-2 of testing Tester 1 assessed Ns = 21 subjects. Day-1 Inter-rater reliability tester 1 and tester 2: 55% agreement (ρ = 0.727; τ = 0.647; κ = 0.397) Intra-rater reliability tester 1: 53% agreement (ρ = 0.741; τ = 0.674; κ = 0.694) Intra-rater reliability tester 2: 48% agreement (ρ = 0.550; τ = 0.478; κ = 0.286) Day-2 Wewnątrz-rater reliability of tester 1: 58% agreement (ρ = 0.821; τ = 0.739; κ 0.422)

Reliability

Interrater/Intrarater Reliability:

Badane mięśnie; zginacz i prostownik łokcia oraz zginacz kolana u pacjentów z hemiplegią

49 pomiarów wykonanych obustronnie. Ns = 34 Na = 4 Oceniający seryjnie oceniali każdego uczestnika badania)

  • Stopień ρ Spearmana wahał się od 0,56 do 0,90 w łokciu i od 0,26 do 0,62 w kolanie

W codziennej praktyce stosowanie procedury Zmodyfikowanej Skali Ashwortha jest szybkie i łatwe i jest powszechnym narzędziem pomiaru spastyczności. Ponadto, Zmodyfikowana Skala Ashwortha jest szeroko stosowana w badaniach naukowych. W różnych grupach pacjentów, takich jak pacjenci po udarze mózgu, stwardnieniu rozsianym i uszkodzeniu rdzenia kręgowego, stwierdzono umiarkowaną do dobrej wiarygodność wewnątrz-rateralną oraz słabą do umiarkowanej wiarygodność międzylateralną skali.

Ważność

Ważność kryterium

35 wykazało dobre korelacje pomiędzy zmodyfikowaną punktacją Ashwortha a parametrami EMG uzyskanymi z jednoczesnych powierzchniowych zapisów EMG z badanych mięśni,

  • nie jest możliwe jednoznaczne poparcie dla zmodyfikowanej punktacji Ashwortha jako ważnej i porządkowej miary spastyczności z powodu jednej kluczowej metodologicznej niespójności.
  • Rzeczywisty czas do oceny spastyczności (poprzez bierne poruszanie kończyną) wynosił od 0,25 do 0,33 s, jednak wiele z uzyskanych parametrów EMG słabo odnosiło się do tego okna czasowego

Ważność konstrukcyjna:

13 zmodyfikował oryginalną skalę poprzez dodanie dodatkowej kategorii, 1+ mieszczącej się pomiędzy 1 i 2, w celu zwiększenia jej czułości. Obie skale są od tego czasu używane jako miary spastyczności do celów klinicznych i badawczych. Kliniczna ocena spastyczności w skalach Ashwortha dokonywana jest po zbadaniu przez osobę oceniającą oporu stawianego przez bierny ruch w stawie.Obie skale opisują opór odczuwany podczas poruszania stawem w pełnym zakresie ruchu – z wyjątkiem stopnia '4

Ważność merytoryczna:

Skala Ashwortha została początkowo opracowana jako proste narzędzie kliniczne do testowania skuteczności leku przeciwspastycznego u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym, Skale Ashwortha są miarami spastyczności

Zmodyfikowana Skala Tardieu

Zmodyfikowana Skala Tardieu (MTS) jest kliniczną miarą spastyczności mięśni u pacjentów ze schorzeniami neurologicznymi i kwantyfikuje spastyczność poprzez ocenę odpowiedzi mięśnia na rozciąganie stosowane przy określonych prędkościach. Jakość reakcji mięśnia przy określonych prędkościach oraz kąt, pod jakim następuje reakcja mięśnia, są włączone do pomiaru spastyczności przy użyciu Zmodyfikowanej Skali Tardieusa (MTS).

Punktacja

Jakość reakcji mięśniowej

0 Brak oporu w całym ruchu biernym
1 Lekki opór w całym ruchu,bez wyraźnego uchwycenia pod precyzyjnym kątem
2 Wyraźne uchwycenie pod precyzyjnym kątem, po którym następuje uwolnienie
3 Wyraźne uchwycenie pod precyzyjnym kątem, po którym następuje uwolnienie
3 Fatiguable Clonus (< 10 secs) występujący pod precyzyjnym kątemFatiguable Clonus (< 10 secs) występujący pod ściśle określonym kątem
4 Unfatiguable Clonus (> 10 secs) występujący pod ściśle określonym kąt
5 Staw nieruchomy

Velocity to Stretch

V1 Jak najwolniej
V2 Prędkość spadania segmentu kończyny (z przyciąganiem grawitacyjnym)
V3 W szybkim tempie (> Przyciąganie grawitacyjne)

Kąt spastyczności

R1 Kąt złapania widziany przy prędkości V2 lub V3
R2 Pełny zakres ruchu osiągnięty gdy mięsień jest w spoczynku i badany przy prędkości V1

Linki

Spastyczność

  1. Charalambous CP. Interrater reliability of a modified Ashworth scale of muscle spasticity. InClassic papers in orthopaedics 2014 (pp. 415-417). Springer, London.
  2. 2.0 2.1 Morris S. Ashworth and Tardieu Scales: Their clinical relevance for measuring spasticity in adult and paediatric neurological populations. Physical Therapy Reviews. 2002 Mar 1;7(1):53-62.
  3. Rw B, Smith MB. Interrater reliability of a modified Ashworth scale of muscle spasticity. Phys ther. 1987;67(2):206-7.
  4. 4,0 4,1 Ad P, Johnson GR. Price CiM, Curless RH, Barnes MP, Rodgers H. A review of the properties and limitations of the Ashworth and modified Ashworth Scales as measures of spasticity. Clin Rehabil. 1999;13(5):373-83.
  5. Pandyan AD, Johnson GR, Price CI, Curless RH, Barnes MP, Rodgers H. A review of the properties and limitations of the Ashworth and modified Ashworth Scales as measures of spasticity. Clinical rehabilitation. 1999 Oct;13(5):373-83.
  6. Mehrholz J, Wagner K, Meißner D, Grundmann K, Zange C, Koch R, Pohl M. Reliability of the Modified Tardieu Scale and the Modified Ashworth Scale in adult patients with severe brain injury: a comparison study. Clinical rehabilitation. 2005 Nov;19(7):751-9.
  7. Ansari NN, Naghdi S, Younesian P, Shayeghan M. Inter- and intrarater reliability of the Modified Modified Ashworth Scale in patients with knee extensor poststroke spasticity. Physiotherapy theory and practice. 2008 Jan 1;24(3):205-13.
  8. Bohannon RW, Smith MB. Assessment of strength deficits in eight paretic upper extremity muscle groups of stroke patients with hemiplegia. Physical therapy. 1987 Apr 1;67(4):522-5.

.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *