Help for Picky Eaters
To może być frustrujące zarówno dla rodziców, jak i dzieci, gdy dziecko odmawia jedzenia czegokolwiek, co gotujesz. Mnóstwo dzieci przechodzi przez fazę wybrednego jedzenia w pewnym momencie swojego życia. Możesz prawdopodobnie pomyśleć o dziecku, które nie może znieść, kiedy jego jedzenie dotyka się na talerzu, lub które nie chce jeść niczego zielonego, lub które nalega, aby odciąć skórkę od jego kanapki… ale jutro może nalegać, aby teraz odcięta skórka została umieszczona z powrotem na kanapce…
Większość dzieci przechodzi przez ten etap łatwo i dorasta, aby cieszyć się szeroką gamą pokarmów. Jednak dla niektórych dzieci wybredne jedzenie jest czymś więcej niż tylko fazą i może przerodzić się w większy problem. Dzieci te mogą stać się tak wybredne w kwestii jedzenia, że pozostała im bardzo krótka lista produktów, które mogą tolerować, lub mogą być bardzo niechętne do jedzenia więcej niż kilku kęsów podczas posiłków.
Kwestie związane z jedzeniem mogą być szczególnie stresujące zarówno dla dzieci, jak i rodziców. Nie da się uniknąć pór posiłków, więc rodzice wybrednych niejadków muszą zmagać się z tym problemem co najmniej trzy razy dziennie. Dla wielu rodzin jedzenie jest miłością. Kiedy dziecko odrzuca jedzenie, może to być frustrujące, a nawet krzywdzące dla rodzica, który tak ciężko pracuje, aby nakarmić dziecko. Wielu rodziców obawia się również, że ich dziecko nie otrzymuje wartości odżywczych, których potrzebuje, aby się rozwijać. Rodzice mogą uciec się do przekupywania dziecka, gotowania specjalnych posiłków, które dziecko będzie jadło, lub do walki o władzę z dzieckiem nad jedzeniem.
Czy to brzmi jak Twoja rodzina? Jeśli tak, nie rozpaczaj! Kiedy dzieci mają tego typu problemy z jedzeniem, terapia może być skutecznym sposobem na przerwanie cyklu walki o władzę i uczynienie czasu posiłków bardziej przyjemnym doświadczeniem dla wszystkich.
Czy wybredne jedzenie to poważny problem?
Wielu wybrednych zjadaczy wyrośnie z tego na własną rękę bez dodatkowej pomocy. Ich wybredne jedzenie może być niewielką uciążliwością, ale nie powinno zakłócać ich relacji czy aktywności. Inne dzieci mogą potrzebować dodatkowej pomocy, aby poszerzyć repertuar produktów, które mogą jeść. Oto kilka wskaźników, że wybredne jedzenie dziecka może być przyczyną większych problemów, które wymagają dodatkowej pomocy:
-
Dziecko często wpada w złość podczas posiłków lub płacze, kiedy nieznane lub nielubiane jedzenie pojawia się na stole.
-
Dziecko ma bardzo małą listę pokarmów, które lubi jeść…i lista ta może się zmniejszać.
-
Rodzice błagają, targują się lub denerwują w porze posiłków, gdy dziecko nie chce nic zjeść.
-
Rodzice czynią dziecku dodatkowe udogodnienia, np. gotują specjalne posiłki lub pozwalają na oglądanie telewizji przy stole.
Co powoduje wybredne jedzenie u dzieci?
Znalezienie źródła trudności dziecka z jedzeniem jest ważnym pierwszym krokiem. Dla niektórych dzieci, wrażliwość sensoryczna jest przyczyną wybrednego jedzenia. Dzieci te mogą odczuwać pewne zapachy, smaki lub temperatury pokarmów jako drażniące lub przytłaczające, nawet jeśli reszta rodziny nie ma problemu z posiłkiem. Jeśli twój wybredny zjadacz je tylko pokarmy o określonej teksturze, unika bardzo mięsistych lub chrupiących pokarmów, albo ma trudności z dotykaniem lub mieszaniem pokarmów, może należeć do tej kategorii.
Dla innych dzieci unikanie jedzenia może być sposobem na zdobycie kontroli. Ponieważ odżywianie jest tak ważne dla rosnących dzieci, rodzice i dzieci często angażują się w walkę o władzę nad jedzeniem. Czasami, im bardziej rodzic nalega, aby dziecko jadło, tym bardziej dziecko odmawia, co pogarsza ten cykl. Dzieci te mogą czuć się trochę „poza kontrolą” w innych aspektach swojego życia, a czas posiłków może być jednym z niewielu miejsc, w których dziecko może decydować o wszystkim.
Jak mogę pomóc mojemu dziecku, które nic nie je?
Wprowadzenie zdrowych nawyków żywieniowych u dzieci wymaga czasu, ale można to zrobić… jeśli jest się bardzo cierpliwym. Badania nad nawykami żywieniowymi dzieci sugerują, że dzieci muszą być wystawione na działanie nowej żywności do 15-20 razy, zanim zaakceptują ją jako regularną część swojej diety. Kontynuowanie oferowania różnorodnych pokarmów, nawet jeśli dziecko wydaje się nimi niezainteresowane, może być pomocne na dłuższą metę. Oto kilka innych wskazówek, które warto wypróbować:
Modeluj zdrowe odżywianie dla swojego dziecka: Dzieci decydują, jak się zachowywać, obserwując dorosłych w swoim życiu. Pokaż dziecku, że lubisz różne rodzaje jedzenia (w tym owoce i warzywa) i pozwól mu zobaczyć, że jesz, kiedy jesteś głodny i przestajesz, kiedy jesteś pełny. Widząc, że cieszysz się „obrzydliwym” jedzeniem, dziecko może być bardziej zaciekawione, by samo go spróbować!
Zaplanuj rodzinne posiłki (bez ekranu): Kiedy tylko jest to możliwe, staraj się jeść kolację jako rodzina, bez rozpraszania uwagi przez telefony lub telewizję. Jedzenie razem zachęca do zdrowych nawyków żywieniowych i pomaga rodzinie pozostać w kontakcie. Może to również odciążyć wybrednego niejadka, który stresuje się podczas posiłków, ponieważ uwaga nie będzie skupiona wyłącznie na dziecku i jego jedzeniu. Podczas gdy czas ekranowy może odwrócić uwagę dzieci od marudzenia na temat jedzenia w krótkim okresie czasu, może on z czasem pogorszyć nawyki żywieniowe. Posiłki bez ekranu zachęcają do uważnego jedzenia i pomagają dzieciom zwracać uwagę na ich własne sygnały głodu i sytości.
Zachęcaj do zabaw sensorycznych: Dzieci, które unikają pewnych tekstur w jedzeniu, czasami korzystają z większej ilości okazji do zabawy w plątaninę. Szlamy, play-doh, orbeez i inne zajęcia bogate w zmysły mogą pomóc dzieciom przyzwyczaić się do rodzajów tekstur, których mogą unikać, tak aby nie były tak przytłoczone następnym razem, gdy na stole pojawi się lepkie lub muliste jedzenie.
Więcej pomocy dla dzieci, które nie chcą nic jeść
Jeśli próbowałeś tych wskazówek w domu bez większego powodzenia i mieszkasz w Charlotte, w Północnej Karolinie, proszę skontaktuj się ze mną, aby dowiedzieć się jak mogę pomóc! Terapia zabawą może pomóc dzieciom w zmniejszeniu wrażliwości sensorycznej, przepracowaniu swoich uczuć i zwiększeniu różnorodności pokarmów w ich diecie. Rodzice mogą również nauczyć się jak sprawić, by czas posiłku był mniej stresującym doświadczeniem i zachęcić do zdrowych nawyków żywieniowych na całe życie.