Stwardnienie rozsiane (MS) jest uważane przez wielu badaczy medycznych za chorobę autoimmunologiczną, co ma miejsce, gdy układ odpornościowy organizmu zwraca się przeciwko własnym tkankom. Istnieje wiele chorób, które należą do tej kategorii, w tym toczeń, reumatoidalne zapalenie stawów, łuszczyca i choroba Crohna.
W stwardnieniu rozsianym, układ odpornościowy atakuje tłuszczową powłokę mielinową, która otacza i izoluje komórki nerwowe (proces zwany demielinizacją), w wyniku czego powstają zmiany chorobowe. Oligodendrocyty, które są komórkami wytwarzającymi mielinę, oraz włókna nerwowe również ulegają uszkodzeniu.
Przebycie innej choroby autoimmunologicznej może być również nieco wyższym czynnikiem ryzyka rozwoju SM.
Choroby tarczycy
MS było związane z chorobami tarczycy, chociaż istnieje tylko kilka badań na ten temat. Zgłoszono, że choroba tarczycy rozwija się jako konsekwencja terapii interferonem beta i Lemtrada (alemtuzumab) MS, co stanowi niepokój ze względu na indukcję chorób autoimmunologicznych.
Badacze stwierdzili, że leczenie hormonem tarczycy zwiększa wymianę mieliny u szczurów z przewlekłą chorobą demielinizacyjną, co sugeruje, że hormon tarczycy jest potrzebny do prawidłowego rozwoju komórek prekursorowych, które stają się komórkami wytwarzającymi mielinę. Przed tym badaniem naukowcy stwierdzili, że hormon tarczycy promuje ponowną mielinizację we wczesnych fazach choroby.
Cukrzyca typu 1
Dzieci i młodzież z cukrzycą typu 1 mogą mieć zwiększone ryzyko rozwoju SM, ponieważ te dwa schorzenia mogą dzielić wspólne genetyczne czynniki ryzyka, chociaż czynniki środowiskowe, takie jak niska ekspozycja na słońce i niski poziom witaminy D mogą również zwiększać to ryzyko.
Drażliwe choroby jelit
Drażliwe choroby jelit (IBD) charakteryzują się przewlekłym stanem zapalnym przewodu pokarmowego, prowadzącym do zaburzeń wyściółki jelitowej, zwykle nazywanym „nieszczelnym jelitem”.” To zaburzenie wyściółki jelitowej może pozwolić antygenom luminalnym na nieprawidłową aktywację odpowiedzi immunologicznej gospodarza, prowadząc do ogólnoustrojowej odpowiedzi autoimmunologicznej. Badanie przeprowadzone w Szwecji wykazało, że zaburzenie wyściółki jelitowej wspomaga eksperymentalne autoimmunologiczne zapalenie mózgu i rdzenia kręgowego, prototypowy mysi model ludzkiego SM.
Ostatnie obserwacje sugerują związek między SM a nieswoistymi zapaleniami jelit (IBD), ze zwiększoną częstością występowania choroby Leśniowskiego-Crohna (CD) i wrzodziejącego zapalenia jelita grubego (UC), dwóch najczęstszych typów IBD wśród pacjentów z MS.
Zespół jelita drażliwego
Zespół jelita drażliwego (IBS) również występuje częściej niż oczekiwano u osób z SM w porównaniu z populacją ogólną. Chociaż nie jest on uważany za chorobę autoimmunologiczną, lecz za zaburzenie czynnościowe układu pokarmowego, osoby z IBS zgłaszają zmiany immunologiczne, które są zgodne z przewlekłą, ale mało intensywną aktywacją układu odpornościowego. Może to być również syndrom związany ze stresem.
Uwaga: Multiple Sclerosis News Today jest wyłącznie stroną internetową z wiadomościami i informacjami o chorobie. Nie dostarcza ona porad medycznych, diagnoz, ani leczenia. Ta zawartość nie ma na celu zastąpienia profesjonalnej porady medycznej, diagnozy lub leczenia. W przypadku jakichkolwiek pytań dotyczących stanu zdrowia należy zawsze zasięgnąć porady lekarza lub innego wykwalifikowanego pracownika służby zdrowia. Nigdy nie lekceważ profesjonalnej porady medycznej ani nie zwlekaj z jej uzyskaniem z powodu czegoś, co przeczytałeś na tej stronie.