Articles

Fizyka

Posted on

Cele nauczania

Do końca tej sekcji, będziesz w stanie:

  • Wyjaśnić zjawisko całkowitego wewnętrznego odbicia.
  • Opisać działanie i zastosowania światłowodów.
  • Zbadać przyczynę lśnienia diamentów.

Dobrej jakości lustro może odbijać ponad 90% światła, które na nie pada, pochłaniając resztę. Ale byłoby użyteczne mieć lustro, które odbija całe światło, które pada na niego. Co ciekawe, możemy uzyskać całkowite odbicie wykorzystując aspekt załamania światła.

Rozważmy, co się dzieje, gdy promień światła uderza w powierzchnię pomiędzy dwoma materiałami, tak jak to pokazano na rysunku 1a. Część światła przekracza granicę i ulega załamaniu; reszta zostaje odbita. Jeśli, jak pokazano na rysunku, współczynnik załamania dla drugiego ośrodka jest mniejszy niż dla pierwszego, promień ugina się od prostopadłej. (Ponieważ n1 > n2, kąt załamania jest większy niż kąt padania – czyli θ1 > θ2). Teraz wyobraźmy sobie, co się dzieje, gdy kąt padania zwiększa się. Powoduje to, że θ2 również rośnie. Największy kąt załamania θ2 może wynosić 90º, jak pokazano na rysunku 1b. Kąt krytyczny θc dla kombinacji materiałów definiuje się jako kąt padania θ1, który daje kąt załamania 90º. Oznacza to, że θc jest kątem padania, dla którego θ2 = 90º. Jeśli kąt padania θ1 jest większy niż kąt krytyczny, jak pokazano na rysunku 1c, wtedy całe światło jest odbijane z powrotem do ośrodka 1, stan zwany całkowitym wewnętrznym odbiciem.

Kąt krytyczny

Kąt padania θ1, który wytwarza kąt załamania 90º, jest nazywany kątem krytycznym, θc.

Na pierwszym rysunku promień padający pod kątem theta 1 z prostą prostopadłą poprowadzoną w punkcie padania podróżuje od n1 do n2. Promień padający ulega zarówno załamaniu jak i odbiciu. Kąt załamania wynosi theta 2. Na drugim rysunku, gdy zwiększa się theta 1, kąt załamania theta 2 staje się 90 stopni, a kąt odbicia odpowiadający 90 stopniom to theta c. Na trzecim rysunku, gdy theta c jest większa od theta i, następuje całkowite wewnętrzne odbicie i zamiast załamania następuje odbicie, a promień świetlny wraca do ośrodka n1.

Rysunek 1. (a) Promień światła przekracza granicę, na której prędkość światła rośnie, a współczynnik załamania maleje. To znaczy, że n2 < n1 . Promień odchyla się od prostopadłej. b) Kąt krytyczny θc to taki, dla którego kąt załamania wynosi. (c) Całkowite wewnętrzne odbicie występuje, gdy kąt padania jest większy od kąta krytycznego.

Prawo Snella określa związek między kątami i współczynnikami załamania. Jest ono dane przez

n1 sin θ1 = n2 sin θ2.

Gdy kąt padania jest równy kątowi krytycznemu (θ1 = θc), kąt załamania wynosi 90º (θ2 = 90º). Zauważając, że sin 90º = 1, prawo Snella w tym przypadku staje się

n1 sin θ1 = n2.

Kąt krytyczny θc dla danej kombinacji materiałów wynosi zatem

theta_{c}=sin^{-1}}left(\frac{n_2}{n_1}}right)\ dla n1 > n2.

Totalne wewnętrzne odbicie występuje dla każdego kąta padania większego niż kąt krytyczny θc i może wystąpić tylko wtedy, gdy drugi ośrodek ma indeks załamania mniejszy niż pierwszy. Zauważ, że powyższe równanie jest napisane dla promienia świetlnego, który podróżuje w ośrodku 1 i odbija się od ośrodka 2, jak pokazano na rysunku.

Przykład 1. How Big is the Critical Angle Here?

Jaki jest kąt krytyczny dla światła poruszającego się w rurze polistyrenowej (rodzaj plastiku) otoczonej powietrzem?

Strategia

Współczynnik załamania dla polistyrenu wynosi 1.49 na rysunku 2, a współczynnik załamania powietrza można przyjąć 1.00, tak jak poprzednio. Zatem warunek, że drugi ośrodek (powietrze) ma współczynnik załamania mniejszy niż pierwszy (plastik) jest spełniony, a równanie \theta_{c}= \sin^{-1}lewa(\frac{n_2}{n_1}prawa)\ może być użyte do znalezienia kąta krytycznego θc. Tutaj więc n2 = 1,00 i n1 = 1,49.

Rozwiązanie

Kąt krytyczny jest dany przez

theta_{c}=sin^{-1}left(\frac{n_2}{n_1}}right)\\P>

Substytucja zidentyfikowanych wartości daje

egin{array}{llll}theta_{c}&&in^{-1}left(\frac{1.00}{1.49} prawo)}&&in^{-1}left(0.671} prawo)}&&42.2^}}end{array}}

Dyskusja

To oznacza, że każdy promień światła wewnątrz plastiku, który uderzy w powierzchnię pod kątem większym niż 42,2º zostanie całkowicie odbity. To sprawi, że wewnętrzna powierzchnia przezroczystego plastiku będzie doskonałym lustrem dla takich promieni bez potrzeby srebrzenia stosowanego w zwykłych lustrach. Różne kombinacje materiałów mają różne kąty krytyczne, ale każda kombinacja z n1 > n2 może wytworzyć całkowite wewnętrzne odbicie. Z tych samych obliczeń wynika, że kąt krytyczny dla promienia biegnącego od wody do powietrza wynosi 48,6º, od diamentu do powietrza 24,4º, a od szkła krzemiennego do szkła koronowego 66,3º. Nie ma całkowitego odbicia dla promieni biegnących w drugą stronę – na przykład z powietrza do wody – ponieważ nie jest spełniony warunek, że drugi ośrodek musi mieć mniejszy współczynnik załamania. Poniżej przedstawiono szereg interesujących zastosowań całkowitego wewnętrznego odbicia.

Włókna optyczne: Endoscopes to Telephones

Promień światła wchodzi do rury w kształcie litery S i ulega wielokrotnym odbiciom, w końcu wychodzi przez drugi koniec.

Rysunek 2. Światło wpadające do cienkiego włókna może trafić na jego wewnętrzną powierzchnię pod dużym kątem lub pod kątem wypasu i ulega całkowitemu odbiciu, jeśli kąty te przekraczają kąt krytyczny. Takie promienie są kontynuowane w dół włókna, nawet za nim wokół narożników, ponieważ kąty odbicia i padania pozostają duże.

Włókna światłowodowe są jednym z zastosowań całkowitego wewnętrznego odbicia, które jest w szerokim użyciu. W komunikacji, jest on używany do transmisji sygnałów telefonicznych, internetowych i telewizji kablowej. Optyka światłowodowa wykorzystuje transmisję światła w dół włókien z tworzywa sztucznego lub szkła. Ponieważ włókna są cienkie, światło wchodzące do jednego z nich prawdopodobnie uderzy w wewnętrzną powierzchnię pod kątem większym niż kąt krytyczny, a tym samym zostanie całkowicie odbite (patrz rys. 2.) Indeks załamania na zewnątrz włókna musi być mniejszy niż wewnątrz, warunek ten jest łatwo spełniony przez pokrycie zewnętrznej części włókna materiałem o odpowiednim współczynniku załamania. W rzeczywistości, większość włókien ma zmienny współczynnik załamania światła, aby umożliwić więcej światła do kierowania wzdłuż włókna przez całkowitego wewnętrznego załamania. Promienie są odbijane wokół narożników, jak pokazano, dzięki czemu włókna w maleńkie light pipes.

Zdjęcie (a) pokazuje, jak obraz A jest przekazywany przez wiązkę równoległych włókien. Na rysunku (b) pokazano obraz z endoskopu.

Ryc. 3. (a) Obraz jest transmitowany przez wiązkę włókien, które mają stałych sąsiadów. (b) Endoskop służy do sondowania ciała, zarówno transmitując światło do wnętrza, jak i zwracając obraz, taki jak na zdjęciu. (kredyt: Med_Chaos, Wikimedia Commons)

Wiązki włókien mogą być używane do przekazywania obrazu bez soczewki, jak pokazano na Rysunku 3. Wyjście z urządzenia zwanego endoskopem pokazano na rycinie 3b. Endoskopów używa się do badania ciała przez różne otwory lub niewielkie nacięcia. Światło jest przesyłane w dół jednej wiązki włókien w celu oświetlenia części wewnętrznych, a odbite światło jest przesyłane z powrotem przez inną wiązkę w celu obserwacji. Można przeprowadzać operacje, takie jak operacje artroskopowe na stawie kolanowym, wykorzystując narzędzia tnące przymocowane do endoskopu i obserwowane za jego pomocą. Próbki można również uzyskać, na przykład przez lassoing polipa jelitowego do badania zewnętrznego.

Obraz przedstawia włókno wiązki z medium o współczynniku załamania n sub 1 wewnątrz otoczone medium n sub 2. Medium n sub 2 stanowi materiał okładzinowy, a n sub 1 jest rdzeniem.

Rysunek 4. Włókna w wiązkach są obłożone materiałem o niższym indeksie załamania niż rdzeń, aby zapewnić całkowite wewnętrzne odbicie, nawet gdy włókna są ze sobą w kontakcie. To pokazuje pojedyncze włókno z jego okładziną.

Włókna optyczne zrewolucjonizowały techniki chirurgiczne i obserwacje wewnątrz ciała. Istnieje wiele medycznych zastosowań diagnostycznych i terapeutycznych. Elastyczność wiązki światłowodowej pozwala jej na poruszanie się wokół trudnych i małych obszarów w ciele, takich jak jelita, serce, naczynia krwionośne i stawy. Powszechne staje się przesyłanie intensywnej wiązki laserowej w celu wypalenia zatykających blaszek miażdżycowych w głównych tętnicach, jak również dostarczanie światła w celu aktywacji leków stosowanych w chemioterapii. Światłowody w rzeczywistości umożliwiły mikrochirurgię i chirurgię na odległość, gdzie nacięcia są małe, a palce chirurga nie muszą dotykać chorej tkanki.

Włókna w wiązkach są otoczone materiałem okładzinowym, który ma niższy indeks załamania niż rdzeń. (Patrz rysunek 4.) Okładzina zapobiega przenikaniu światła pomiędzy włóknami w wiązce. Bez okładziny światło mogłoby przechodzić pomiędzy stykającymi się włóknami, ponieważ ich indeksy załamania są identyczne. Ponieważ żadne światło nie przedostaje się do okładziny (następuje całkowite wewnętrzne odbicie z powrotem do rdzenia), żadne z nich nie może być przekazywane pomiędzy stykającymi się ze sobą włóknami okładzinowymi. Okładzina zapobiega ucieczce światła z włókna, zamiast tego większość światła jest propagowana wzdłuż włókna, minimalizując straty sygnału i zapewniając, że na drugim końcu powstaje obraz wysokiej jakości. Okładzina i dodatkowa warstwa ochronna sprawiają, że światłowody są elastyczne i trwałe.

Okładzina

Okładzina zapobiega przenoszeniu światła między włóknami w wiązce.

Projektuje się i wytwarza specjalne maleńkie soczewki, które można przymocować do końców wiązek włókien. Światło wychodzące z wiązki włókien może być skupione, a maleńki punkt może być obrazowany. W niektórych przypadkach plamka ta może być skanowana, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości obrazu danego obszaru wewnątrz ciała. Specjalne miniaturowe filtry optyczne umieszczone na końcu wiązki światłowodów umożliwiają obrazowanie dziesiątek mikronów pod powierzchnią bez przecinania powierzchni – diagnostyka nieinwazyjna. Jest to szczególnie przydatne do określania stopnia zaawansowania nowotworów żołądka i jelit.

Większość rozmów telefonicznych i komunikacji internetowej jest obecnie przenoszona przez sygnały laserowe wzdłuż światłowodów. Rozległe kable światłowodowe zostały umieszczone na dnie oceanu i pod ziemią, aby umożliwić komunikację optyczną. Systemy komunikacji światłowodowej oferują kilka zalet w stosunku do elektrycznych (miedzianych) systemów opartych, szczególnie na duże odległości. Włókna mogą być wykonane tak przezroczyste, że światło może podróżować wiele kilometrów, zanim stanie się na tyle niewyraźne, że będzie wymagało wzmocnienia – znacznie lepiej niż w przypadku przewodników miedzianych. Ta właściwość światłowodów nazywana jest niską stratą. Lasery emitują światło o charakterystyce, która pozwala na znacznie więcej konwersji w jednym włóknie niż jest to możliwe w przypadku sygnałów elektrycznych na pojedynczym przewodniku. Ta właściwość światłowodów nazywana jest wysoką szerokością pasma. Sygnały optyczne w jednym włóknie nie powodują niepożądanych efektów w innych sąsiednich włóknach. Ta właściwość światłowodów nazywana jest zredukowanym przesłuchiem. Unikalne właściwości promieniowania laserowego poznamy w późniejszym rozdziale.

Odbłyśniki narożne i diamenty

Promień świetlny, który uderza w obiekt składający się z dwóch wzajemnie prostopadłych powierzchni odbijających, jest odbijany z powrotem dokładnie równolegle do kierunku, z którego przyszedł. Jest to prawdą zawsze, gdy powierzchnie odbijające są prostopadłe i jest to niezależne od kąta padania. Taki obiekt, pokazany na rysunku 5, nazywany jest odbłyśnikiem narożnym, ponieważ światło odbija się od jego wewnętrznego narożnika. Wiele niedrogich przycisków odblaskowych na rowerach, samochodach i znakach ostrzegawczych ma odbłyśniki narożne zaprojektowane tak, by zwracały światło w kierunku, z którego ono pochodzi. To było droższe dla astronautów, aby umieścić jeden na Księżycu. Sygnały laserowe mogą być odbijane od tego narożnego reflektora, aby zmierzyć stopniowo rosnącą odległość do Księżyca z wielką precyzją.

Zdjęcie (a) pokazuje ekspedycję księżycową z astronautami i ich promem kosmicznym. Zdjęcie (b) przedstawia odblaski rowerowe o prostokątnym i okrągłym kształcie.

Rysunek 5. (a) Astronauci umieścili narożny reflektor na Księżycu, aby zmierzyć jego stopniowo rosnącą odległość orbitalną. (credit: NASA) (b) Jasne plamy na tych rowerowych odblaskach bezpieczeństwa są odbiciami lampy błyskowej aparatu, który zrobił to zdjęcie w ciemną noc. (kredyt: Julo, Wikimedia Commons)

Odblaski narożne są doskonale wydajne, gdy spełnione są warunki całkowitego wewnętrznego odbicia. Z powszechnych materiałów, to jest łatwe do uzyskania krytycznego kąta, który jest mniejszy niż 45º. Jednym z zastosowań tych doskonałych lusterek jest lornetka, jak pokazano na rysunku 6. Innym zastosowaniem są peryskopy znajdujące się w łodziach podwodnych.

Rysunek przedstawia lornetkę z pryzmatami w środku. Światło przez jedną z soczewek przedmiotowych wchodzi przez pierwszy pryzmat i ulega całkowitemu wewnętrznemu odbiciu, a następnie pada na drugi pryzmat i ulega całkowitemu wewnętrznemu odbiciu i wychodzi przez jedną z soczewek okularu.

Rysunek 6. W lornetce zastosowano odbłyśniki narożne z całkowitym wewnętrznym odbiciem, aby światło dotarło do oczu obserwatora.

Iskra diamentów

Promień świetlny pada na jedną z powierzchni diamentu, ulega załamaniu, pada na inną powierzchnię i ulega całkowitemu wewnętrznemu odbiciu, a ten odbity promień ulega dalszym wielokrotnym odbiciom, gdy pada na inne powierzchnie.

Rysunek 7. Światło nie może łatwo uciec z diamentu, ponieważ jego kąt krytyczny z powietrzem jest tak mały. Większość odbić jest całkowita, a fasety są umieszczone tak, że światło może wyjść tylko w określony sposób – w ten sposób koncentrując światło i sprawiając, że diament iskrzy.

Totalne wewnętrzne odbicie, w połączeniu z dużym indeksem załamania, wyjaśnia, dlaczego diamenty iskrzą bardziej niż inne materiały. Kąt krytyczny dla powierzchni diamentu do powietrza wynosi tylko 24,4º, a więc kiedy światło wchodzi do diamentu, ma problem z wydostaniem się z powrotem. (Patrz Rysunek 7.) Chociaż światło swobodnie wchodzi do diamentu, może wyjść tylko wtedy, gdy tworzy kąt mniejszy niż 24,4º. Fasety na diamentach są specjalnie przeznaczone do tego, aby uczynić to mało prawdopodobnym, tak aby światło mogło wyjść tylko w niektórych miejscach. Dobre diamenty są bardzo jasne, tak, że światło czyni wiele wewnętrznych odbić i jest skoncentrowany w kilku miejscach może wyjść – stąd iskrzenie. (Zircon jest naturalnym kamieniem szlachetnym, który ma wyjątkowo duży indeks załamania światła, ale nie tak duży jak diament, więc nie jest tak wysoko ceniony. Cyrkonia sześcienna jest produkowana i ma jeszcze wyższy indeks załamania światła (≈2.17), ale wciąż mniejszy niż diament). Kolory, które widzisz wyłaniające się z mieniącego się diamentu nie są spowodowane kolorem diamentu, który zazwyczaj jest prawie bezbarwny. Kolory te wynikają z dyspersji, temat Dyspersja: The Rainbow and Prisms. Kolorowe diamenty uzyskać ich kolor z wad strukturalnych sieci krystalicznej i włączenie minut ilości grafitu i innych materiałów. Kopalnia Argyle w Zachodniej Australii produkuje około 90% różowych, czerwonych, szampańskich i koniakowych diamentów na świecie, podczas gdy około 50% bezbarwnych diamentów pochodzi z centralnej i południowej Afryki.

PhET Explorations: Bending Light

Badaj uginanie się światła pomiędzy dwoma mediami o różnych współczynnikach załamania. Zobacz jak zmiana z powietrza, wody na szkło zmienia kąt ugięcia. Pobaw się pryzmatami o różnych kształtach i stwórz tęcze.

Zrzut ekranu z gry Bending Light.

Kliknij, aby pobrać symulację. Uruchom przy użyciu Java.

Podsumowanie sekcji

  • Kąt padania, który wytwarza kąt załamania 90º nazywany jest kątem krytycznym.
  • Totalne wewnętrzne odbicie jest zjawiskiem, które występuje na granicy dwóch ośrodków, tak, że jeśli kąt padający w pierwszym ośrodku jest większy niż kąt krytyczny, to całe światło jest odbijane z powrotem do tego ośrodka.
  • Włókna optyczne obejmuje transmisję światła w dół włókien z tworzywa sztucznego lub szkła, stosując zasadę całkowitego wewnętrznego odbicia.
  • Endoskopy są używane do badania ciała przez różne otwory lub drobnych nacięć, w oparciu o transmisję światła przez optical fibers.
  • Cladding zapobiega światło jest przekazywane między włóknami w wiązce.
  • Diamenty iskrzą się z powodu całkowitego wewnętrznego odbicia w połączeniu z dużym indeksem refrakcji.

Pytania koncepcyjne

  1. Pierścień z bezbarwnym kamieniem szlachetnym jest upuszczony do wody. Kamień szlachetny staje się niewidoczny po zanurzeniu. Czy to może być diament? Explain.
  2. Diament wysokiej jakości może być całkiem jasne i bezbarwne, transmitowanie wszystkich widzialnych długości fal z niewielką absorpcję. Wyjaśnij, jak to może iskrzyć z błysków genialny kolor, gdy oświetlone przez white light.
  3. Jest możliwe, że całkowite wewnętrzne odbicie odgrywa rolę w tęczy? Wyjaśnij w kategoriach indeksów załamania i kątów, być może odnosząc się do rysunku 8. Niektórzy z nas byli świadkami powstawania podwójnej tęczy. Czy fizycznie możliwe jest zaobserwowanie tęczy potrójnej?
    Podwójna tęcza z efektownymi pasmami siedmiu kolorów.

    Rysunek 8. Podwójne tęcze nie są zbyt częstym zjawiskiem. (kredyt: InvictusOU812, Flickr)

  4. Najczęstszym rodzajem mirażu jest złudzenie, że światło z odległych obiektów jest odbijane przez basen wody, którego tak naprawdę nie ma. Miraże są zazwyczaj obserwowane na pustyniach, gdy w pobliżu ziemi znajduje się gorąca warstwa powietrza. Biorąc pod uwagę, że współczynnik załamania powietrza jest niższy dla powietrza w wyższych temperaturach, wyjaśnij, jak mogą powstawać miraże.

Problemy & Ćwiczenia

  1. Sprawdź, że kąt krytyczny dla światła przechodzącego z wody do powietrza wynosi 48.6º, tak jak to omówiono na końcu przykładu 1, dotyczącego kąta krytycznego dla światła poruszającego się w rurze styropianowej (rodzaj tworzywa sztucznego) otoczonej powietrzem.
  2. (a) Na końcu przykładu 1 stwierdzono, że kąt krytyczny dla światła przechodzącego z diamentu do powietrza wynosi 24,4º. Zweryfikuj to. (b) Jaki jest kąt krytyczny dla światła przechodzącego z cyrkonu do powietrza?
  3. W światłowodzie zastosowano szkło krzemieniowe pokryte szkłem koronowym. Jaki jest kąt krytyczny?
  4. Przy jakim minimalnym kącie uzyskasz całkowite wewnętrzne odbicie światła podróżującego w wodzie i odbitego od lodu?
  5. Załóżmy, że używasz całkowitego wewnętrznego odbicia do wykonania efektywnego reflektora narożnego. Jeśli na zewnątrz jest powietrze, a kąt padania wynosi 45,0º, jaki musi być minimalny współczynnik załamania materiału, z którego wykonany jest reflektor?
  6. Możesz wyznaczyć współczynnik załamania substancji poprzez określenie jej kąta krytycznego. (a) Jaki jest współczynnik załamania substancji, której kąt krytyczny przy zanurzeniu w wodzie wynosi 68,4º? Co to za substancja, na podstawie rysunku 9? (b) Jaki byłby kąt krytyczny dla tej substancji w powietrzu?
    Promień świetlny podróżuje od obiektu umieszczonego w gęstszym ośrodku n1 w odległości 15,0 centymetrów od granicy i przy uderzeniu w granicę ulega całkowitemu wewnętrznemu odbiciu z theta c jako kątem krytycznym. Odległość pozioma między obiektem a punktem padania wynosi 13,4 centymetra.

    Rysunek 9. Promień światła wewnątrz cieczy uderza w powierzchnię pod kątem krytycznym i ulega całkowitemu wewnętrznemu odbiciu.

  7. Promień światła, emitowany pod powierzchnią nieznanej cieczy z powietrzem nad nią, ulega całkowitemu wewnętrznemu odbiciu, jak pokazano na rysunku 9. Jaki jest współczynnik załamania dla tej cieczy i jej prawdopodobna identyfikacja?
  8. Promień światła wpadający do światłowodu otoczonego powietrzem najpierw ulega załamaniu, a następnie odbiciu, jak pokazano na rysunku 10. Pokaż, że jeśli włókno jest wykonane ze szkła koronowego, każdy padający promień będzie całkowicie wewnętrznie odbity.
    Rysunek pokazuje światło podróżujące od n1 do n2 pada na prostokątny przezroczysty obiekt pod kątem padania theta 1. Kąt załamania wynosi theta 2. Przy załamaniu promień pada na dłuższy bok i ulega całkowitemu wewnętrznemu odbiciu, a kąt padania wynosi theta 3.

    Rysunek 10. Promień świetlny wchodzi na koniec światłowodu, którego powierzchnia jest prostopadła do jego boków. Zbadaj, w jakich warunkach może on ulec całkowitemu wewnętrznemu odbiciu.

Słowniczek

kąt krytyczny: kąt padania, który powoduje powstanie kąta załamania 90º

światłowody: transmisja światła w dół włókien z tworzywa sztucznego lub szkła, z zastosowaniem zasady całkowitego wewnętrznego odbicia

reflektor narożny: obiekt składający się z dwóch wzajemnie prostopadłych powierzchni odbijających, tak że światło, które wchodzi, jest odbijane z powrotem dokładnie równolegle do kierunku, z którego przyszło

cyrkon: naturalny kamień szlachetny o dużym indeksie załamania

Wybrane rozwiązania problemów & Ćwiczenia

3. 66,3º

5. > 1.414

7. 1.50, benzen

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *