Ten zestaw słów może być mylący, nawet dla maniaków słów. Zacznijmy od podstaw. Homograf to słowo, które ma taką samą pisownię jak inne słowo, ale ma inne brzmienie i inne znaczenie:
lead (iść przed siebie)/lead (metal)
wind (podążać kursem, który nie jest prosty)/wind (podmuch powietrza)
bass (niski, głęboki dźwięk)/bass (rodzaj ryby)
Homofon to słowo, które ma taki sam dźwięk jak inne słowo, ale jest pisane inaczej i ma inne znaczenie:
to/two/too
there/their/they’re
pray/prey
Nie tak źle, prawda? Końcówka -graph oznacza narysowany lub napisany, więc homograf ma taką samą pisownię. Końcówka -phone oznacza dźwięk lub głos, więc homofon ma taką samą wymowę. Ale tutaj robi się trudniej. W zależności od tego, z kim rozmawiasz, homonim oznacza albo:
Słowo, które pisze się jak inne, ale ma inne brzmienie i znaczenie (homograf); słowo, które brzmi jak inne, ale ma inną pisownię i znaczenie (homofon)
LUB
Słowo, które jest pisane i wymawiane jak inne, ale ma inne znaczenie (homograf i homofon)
Czy więc homonim musi być zarówno homografem, jak i homofonem, czy może być tylko jednym lub drugim? Podobnie jak w przypadku większości rzeczy w życiu, zależy to od tego, kogo pytasz.
W najściślejszym sensie homonim musi być zarówno homografem, jak i homofonem. Tak twierdzi wiele słowników. Jednak inne słowniki dopuszczają, że homonim może być homografem lub homofonem.
Przy tak wielu godnych uwagi zasobach wskazujących na coś przeciwnego, czy tracimy to ścisłe znaczenie? Jak zatem nazwiemy słowo, które jest pisane i wymawiane tak samo jak inne, ale ma inne znaczenie? Jeśli homonimia zachowa wszystkie te znaczenia, skąd czytelnicy będą wiedzieć, co właściwie ma na myśli?
Uważny pisarz dobrze by zrobił, gdyby przestrzegał ścisłego sensu, zapewniając, że jego znaczenie zostanie natychmiast zrozumiane.