1390 – 1441
Flamandzki malarz, często okrzyknięty ojcem założycielem holenderskiego malarstwa pięknego i wynalazcą techniki olejnej. To ostatnie stwierdzenie nie jest jednak do końca prawdą. Van Eyck był jednym z pierwszych, którzy na szeroką skalę testowali możliwości malarstwa olejnego, np. nie pozwalając wyschnąć jednej warstwie przed nałożeniem następnej.
Dokładne daty jego urodzin i śmierci nie są znane. Prawdopodobnie urodzony w Maaseik (stąd jego nazwisko) około 1390 roku, Van Eyck pracuje dla Jana księcia Bawarii i Filipa Dobrego, dla którego aranżuje jego małżeństwo z Izabelą Portugalską. W 1432 roku Van Eyck osiedla się w Brugii, gdzie umiera w 1441 roku.
Najsłynniejszym dziełem Van Eycka jest retabulum dla katedry św. Bawona w Gandawie – dzieło składające się z 20 paneli, którego centralnym elementem jest Adoracja Baranka Bożego. Dzieło to jest powszechnie uważane za jeden z najważniejszych momentów renesansu północnego. Nie jest powszechnie przyjęte, że Jan namalował je w całości sam; możliwe, że dokończył dzieło swojego brata Huberta (lub Hubrechta; 1370-1426). Inny obraz prezentowany na tej stronie, Trzy Marie przy grobie, został prawdopodobnie stworzony we współpracy z Hubertem.
Zachowało się około 30 dzieł Jana van Eycka, głównie religijnych i portretów. Przedstawiony tu Człowiek z czerwonym turbanem jest prawdopodobnie autoportretem.
Opracowanie Jana van Eycka
Wykonane przez Jana van Eycka
.