Jako terapeuta, Twoja relacja z klientem ma wymiar terapeutyczny, ekonomiczny i prawny. Relacje te są regulowane przez prawo, które wymaga zachowania poufności z Twojej strony jako terapeuty.
Poufność jest konstrukcją prawną, która zapobiega ujawnianiu wydarzeń związanych z terapią. Poufność terapeuty daje klientowi pewność, że może podzielić się z Tobą tym, co chce.
Niemniej jednak, istnieje szereg krytycznych granic poufności w doradztwie. W niektórych przypadkach, ze względu na siły pozostające poza kontrolą klienta i jego samego, klient nie może oczekiwać zachowania poufności ujawnionych informacji. Pewne wyjątki od zasady poufności w doradztwie zależą od uznania klienta. W innych przypadkach, jesteś zobowiązany do naruszenia poufności w imię bezpieczeństwa publicznego lub zdrowia klienta.
W tym artykule omówimy pojęcie tajemnicy terapeuty, opiszemy, kiedy złamać poufność w doradztwie, i daje garść wskazówek na temat korzystania z najlepszego osądu, aby utrzymać poufność tak nienaruszone, jak prawnie i etycznie mandated.
Definicja Poufności Terapeuty
Informacja poufna to informacja, która jest tworzona przez osobę, która ma uzasadnione oczekiwanie, że informacja ta będzie dzielona przez innych ludzi tylko za wyraźną zgodą osoby, która ją stworzyła. Poufność informacji obowiązuje bez ograniczeń czasowych, chyba że strona, od której pochodzą, postanowi inaczej.
Relacja terapeutyczna pomiędzy terapeutą a jego klientem zawiera wiele poufnych informacji. Oznacza to, że nie można się nimi dzielić bez zgody klienta. Poufność odnosi się prawnie do informacji, na które ludzie są narażeni z pierwszej ręki, ale także z drugiej.
Innymi słowy, jeśli masz do czynienia z informacją poufną, możesz naruszyć poufność, jeśli nie byłeś osobą wyraźnie upoważnioną do zapoznania się z tą informacją lub do jej ujawnienia.
Poufność jest zakodowana w regule prywatności HIPAA w USA. Jeśli przepisy dotyczące poufności zostaną naruszone, można dochodzić roszczeń prawnych wobec wszystkich stron, które były zaangażowane w naruszenie, z wyjątkiem strony pochodzenia.
Dlaczego istnieje poufność?
Jako terapeuta, jesteś zobowiązany do przestrzegania standardów etycznych swojego zawodu. Twoi klienci mają prawo do prywatności, a Ty masz obowiązek wywiązać się ze swojej części umowy, szanując to prawo. Klienci będą dzielić się swoimi najbardziej intymnymi problemami z terapeutami, i robią to ze zrozumieniem, że ich komentarze nie opuszczą pokoju.
Bez prawnej gwarancji poufności między terapeutą a klientem prowadzenie skutecznej terapii byłoby znacznie trudniejsze, zwłaszcza jeśli klient zmaga się z nieśmiałością lub lękiem społecznym.
Ponadto, gdyby klienci nie mogli być pewni prywatności uprzywilejowanej komunikacji, którą dzielą się z Tobą, wielu z nich w ogóle nie uczęszczałoby na terapię. Poufność służy ochronie klientów przed światem zewnętrznym i stanowi istotny z terapeutycznego punktu widzenia sposób na odgrodzenie ich życia.
Kogo chroni poufność?
Jako konstrukcja prawna, poufność chroni przede wszystkim Twoich klientów. Dzięki poufności sesje terapeutyczne nie są wydarzeniami otwartymi dla opinii publicznej, co oznacza, że klienci mogą rozmawiać o sprawach, które w szerszym kontekście mogą być problematyczne.
Klienci mogą być bezpieczni emocjonalnie, gdy zwierzają się terapeucie, a także mogą być pewni, że są chronieni przed większością przyznania się do przestępstw lub złamania umów, o ile są one dokonywane podczas terapii.
Poufność chroni również terapeutę w znacznie mniejszym stopniu, zwalniając go z obowiązku zeznawania w sprawach prawnych dotyczących terapii klienta. Gdyby poufność nie była zapisana w prawie, terapeuci mogliby być zmuszani do zeznawania w sprawach dotyczących terapii klienta w różnych postępowaniach sądowych lub karnych, co stanowiłoby znaczną ilość nieodpłatnego czasu wynikającego z pracy terapeutycznej z klientem.
Na koniec, prawa dotyczące poufności chronią państwo. Jeśli poufność musiałaby być uzgodniona w unikalnym kontrakcie pomiędzy każdym terapeutą a klientem, naruszenie tego kontraktu nieuchronnie skończyłoby się w sądzie. Stanowiłoby to dodatkowe obciążenie dla systemu sądowniczego, które ustawy o poufności łagodzą poprzez prewencyjne zdefiniowanie krytycznych elementów prawnego i ekonomicznego kontraktu pomiędzy terapeutą a klientem.
Które okoliczności są zwolnione z obowiązku zachowania poufności?
Istnieje kilka sytuacji, w których normalne zasady dotyczące poufności nie mają zastosowania. Te wyjątki od poufności w poradnictwie pojawiają się dość często, a terapeuci muszą wiedzieć, jak się w nich poruszać, ponieważ są one powiązane z podstawowymi praktykami biznesowymi, takimi jak rozliczanie.
Sytuacje te niekoniecznie zobowiązują terapeutę do naruszenia poufności, ale raczej odnoszą się do sytuacji, w których poufność jest przedmiotem zorganizowanego ujawniania informacji. Znajomość różnicy między tymi usankcjonowanymi otwarciami poufności a sytuacjami, w których terapeuci są zobowiązani do zgłaszania naruszeń, jest kluczowa dla zrozumienia poufności jako całości.
Zgodnie z sekcją dotyczącą prywatności i poufności w kodeksie etycznym APA dla terapeutów, istnieją cztery ogólne sytuacje, które są zwolnione z obowiązku zachowania poufności:
- Klient stanowi bezpośrednie i gwałtowne zagrożenie dla siebie lub innych
- Istnieje sytuacja rozliczeniowa, która wymaga zgodnego z prawem ujawnienia
- Podzielenie się informacją jest konieczne, aby ułatwić opiekę nad klientem u wielu dostawców
- Podzielenie się informacją jest konieczne, aby leczyć klienta
ośród tych sytuacji, tylko pierwsza z nich zobowiązuje terapeutów do złamania zasad poufności. Granice poufności w poradnictwie zatrzymują się na bramie, gdy klient wyraża zamiar wyrządzenia krzywdy sobie lub innym.
Które sytuacje zobowiązują terapeutów do złamania poufności?
Wiedza, kiedy złamać poufność w poradnictwie jest kluczowa, ponieważ istnieją pewne sytuacje, w których terapeuta jest do tego prawnie zobowiązany. Jeśli w takich przypadkach nie dojdzie do naruszenia poufności, terapeuta może zostać poddany wotum nieufności, jeśli następnie zostanie ujawnione, że nie dopełnił on swoich prawnych obowiązków.
Następujące sytuacje zazwyczaj prawnie zobowiązują terapeutów do złamania tajemnicy i szukania pomocy z zewnątrz:
- Szczegółowe planowanie przyszłych prób samobójczych
- Inne konkretne oznaki zamiarów samobójczych
- Planowana przemoc wobec innych
- Planowane przyszłe wykorzystywanie dzieci
- Poprzednio popełnił przestępstwo znęcania się nad dzieckiem
- Przeżywający przestępstwo znęcania się nad dzieckiem
- Spodziewający się doświadczyć przestępstwa znęcania się nad dzieckiem w przyszłości
.
To są ogólne wytyczne, które powinny ostrzec każdego terapeutę, że osiągnął on granice poufności w poradnictwie ze swoim klientem.
Jeśli terapeuci spodziewają się, że będą zbliżać się do tych granic regularnie z danym klientem, pomocne może być wyjaśnienie klientowi obowiązków terapeuty. Niemniej jednak, takie postępowanie prawdopodobnie przynajmniej w niewielkim stopniu naruszy relację terapeutyczną z klientem.
Wyjaśnienie granic poufności przed rozpoczęciem jakiejkolwiek terapii może być lepszym wyborem niż pozwolenie klientowi na nieświadome naruszenie poufności, a następnie spowodowanie, że działania terapeuty, do których jest on prawnie zobowiązany, wylądują za kratkami lub w zakładzie psychiatrycznym.
Jako uzupełnienie, istnieją również przepisy w niektórych miejscach dotyczące granic poufności w poradnictwie związanym z pewnymi przestępstwami, takimi jak:
- Pranie brudnych pieniędzy
- Terroryzm
- Handel narkotykami
Regulacje te mogą jednak nie obowiązywać wszędzie. Niemniej jednak, należy mieć je na uwadze podczas omawiania tych sytuacji z klientem, ponieważ mogą one nie podlegać ochronie poufności
Be Wary of Local Laws
Przepisy dotyczące poufności różnią się znacznie w zależności od stanu, a także od kraju. Niemniej jednak, istnieje kilka wspólnych cech przepisów dotyczących poufności.
Zwykle nakaz sądowy zmusi Cię do złożenia zeznań w przypadkach, w których poufność nie ma zastosowania i istnieje interes prawny. Możesz skonsultować się z prawnikiem, aby upewnić się, że naruszenie poufności jest ważne, ale prawdopodobnie i tak będziesz musiał zeznawać, nawet jeśli prawnik stwierdzi, że tak nie jest.
Klienci mogą również strukturyzować wszelkie naruszenia poufności. Ich opieka jest według ich uznania, aby ujawnić do każdego, że chcą, w dowolnym momencie. Ponadto, klienci mogą zmusić Cię do dzielenia się ujawnionymi informacjami, jeśli może to być dla nich istotne z prawnego punktu widzenia.
Gdy klienci ujawniają się sami lub proszą terapeutę o naruszenie poufności, nie oznacza to całkowitego zawieszenia dotychczasowej lub przyszłej poufności, a jedynie konkretne ujawnienie. Jeśli akta sądowe zawierające ujawnienie są zapieczętowane, nawet częściowe ujawnienie może być ponownie objęte ochroną poufności.
Wreszcie, wiele gmin różni się w kwestii poufności w odniesieniu do klientów, którzy zmarli lub są niezdolni do pracy. Ogólnie rzecz biorąc, terapeuci powinni zakładać, że poufność pozostaje nienaruszona w przypadku klientów, którzy zmarli. Niemniej jednak, często istnieje większa swoboda prawna w naruszaniu poufności w przypadku klientów zmarłych, więc należy być tego świadomym.
Use Your Best Judgment
Duża swoboda należy do indywidualnego doradcy, jeśli chodzi o to, kiedy należy naruszyć poufność. W szczególności, wielu klientów z depresją może wyrażać myśli samobójcze. Podobnie, wielu klientów z problemami z gniewem może wyrażać myśli o przemocy.
Fakt, że klient jedynie wyraził te myśli w kontekście poszukiwania dla nich pomocy, nie jest powodem do naruszenia poufności.
Zastępczo, standardem, który wielu terapeutów stosuje, jest perspektywa zamiaru. Jeśli klient wyraża coś i opisuje to jako uczucie lub pragnienie, niekoniecznie jest to jego zamiar zrealizowania tego działania, co byłoby problematyczne.
Tak więc, terapeuci powinni używać swojego najlepszego osądu, aby określić, kiedy ich klienci mają zamiar zaszkodzić sobie lub komuś innemu, kiedy należy naruszyć poufność.
Ponieważ w wielu stanach istnieje obowiązek zgłaszania podejrzeń o znęcanie się nad dziećmi, osąd terapeuty jest w tych przypadkach bardziej ograniczony.
Zapewnienie zdrowia klienta jest największym zmartwieniem, co oznacza, że terapeuta może chcieć skonsultować się z klientem w sprawie tego, jak naruszyć poufność w związku z nadużyciem, gdy jest to prawnie wymagane, aby zapewnić klientowi jak najlepszy wynik.
Pamiętaj, że nie powinieneś naruszać poufności klienta bez rozważenia przynajmniej, czy poinformować klienta, że jego ujawnienie zobligowało cię do podjęcia szerszych działań. W przypadku młodszych klientów musisz zrozumieć, że Twoja rola jako osoby prawnej jest zrównoważona z Twoją rolą jako terapeuty.
Niektórzy klienci mogą źle reagować na stwierdzenia opisujące Twoje zobowiązania prawne. Istnieje niewielkie prawdopodobieństwo, że niektórzy klienci mogą stać się agresywni w stosunku do Ciebie. Jak zawsze, wszelkie przypadki, w których klient zachowuje się wobec Ciebie groźnie, nie są chronione tajemnicą.
Nie należy obawiać się zwrócenia się o pomoc do odpowiednich władz prawnych, jeżeli jeden z klientów grozi Panu/Pani, ponieważ w takiej sytuacji ryzyko dla zdrowia Panu/Pani przeważa nad wszelkimi względami poufności.
Dowiedz się więcej o wymogach zachowania poufności
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o wymogach zachowania poufności w Twoim stanie, sprawdź przewodnik National Conference of State Legislatures dotyczący obowiązków pracowników służby zdrowia psychicznego w zakresie tego, kiedy należy złamać zasady poufności w poradnictwie.
Podstawowe różnice pomiędzy stanami dotyczą tego, czy naruszenie poufności w pewnych sytuacjach jest dopuszczalne, czy też obowiązkowe. Szczególnie w przypadku podejrzeń lub potwierdzonych przypadków znęcania się nad dziećmi, kary związane z niewykonaniem obowiązków wynikających z przepisów prawa mogą być sztywne.
Jeżeli planujesz rozpoczęcie nowej praktyki w nowym miejscu, musisz koniecznie zapoznać się z wymogami zachowania poufności obowiązującymi w danym regionie.
Klienci mogą niekoniecznie znać szczegóły dotyczące poufności, jeżeli nie wyjaśnisz im tego szczegółowo – nie zakładaj, że mogą znać odpowiednie przepisy prawa lub regulacje, jeżeli przepisy te uległy ostatnio zmianie.
Utrzymywanie prawa klientów do prywatności
Zrozumienie, kiedy klienci mają prawo do prywatności, a kiedy nie, jest kluczowe dla bycia skutecznym terapeutą, szczególnie jeśli planujesz pracować z populacjami klientów, którzy są w grupie wysokiego ryzyka.
Śledzenie różnych wyjątków i obowiązków związanych z poufnością nie jest tak trudne, jak mogłoby się wydawać. Przez większość czasu, podstawową interakcją z poufnością będzie papierkowa robota, którą podzielisz się z klientem podczas wprowadzania go na rynek.
Później, przyszłe interakcje między Tobą a Twoim klientem będą objęte odpowiednią dozą poufności, która pozwoli im na dostęp do zasobów takich jak ubezpieczyciele lub recepty bez żadnych niepożądanych ujawnień.
Zarządzanie dokumentacją i informacjami dotyczącymi statusu poufności Twoich klientów może stać się zniechęcające, gdy zgromadzisz więcej historii z klientami i szerszy zakres klientów.
W rezultacie wielu terapeutów zwraca się do oprogramowania, które pomaga im śledzić umowy o poufności i utrzymywać bezpieczeństwo informacji o klientach, aby pozostać w łaskach lokalnych i federalnych przepisów o poufności. Korzystanie z oprogramowania do prowadzenia notatek terapeutycznych, takiego jak TheraNest, zapewni, że informacje o klientach pozostaną poufne do czasu, gdy zdecydujesz się je złamać zgodnie z wymogami prawa.