Mercy Otis Warren, z domu Mercy Otis, (ur. 14 września 1728, Barnstable, Massachusetts – zm. 19 października 1814, Plymouth, Massachusetts, U. S.), amerykańska poetka, dramaturg i historyk, której bliskość przywódców politycznych i krytycznych wydarzeń narodowych nadaje szczególną wartość jej pisarstwu na temat okresu rewolucji amerykańskiej.S.), amerykańska poetka, dramaturg i historyk, którego bliskość do przywódców politycznych i krytycznych wydarzeń krajowych daje szczególną wartość do jej pisania na okres rewolucji amerykańskiej. Jest uważana przez niektórych za pierwszą amerykańską kobietę, która pisała przede wszystkim dla publiczności, a nie dla siebie.
Mercy Otis urodziła się w zamożnej rodzinie Cape Cod. Jednym z jej braci był działacz polityczny i firebrand James Otis, który był wcześnie zaangażowany w wydarzenia prowadzące do rewolucji amerykańskiej. Nie otrzymała formalnego wykształcenia, ale udało jej się je zdobyć od swojego wuja, ks. Jonathana Russella, który udzielał korepetycji jej braciom i pozwalał jej uczyć się u ich boku wszystkich przedmiotów z wyjątkiem łaciny i greki. W 1754 roku wyszła za mąż za Jamesa Warrena, kupca i farmera, który zasiadał w legislaturze Massachusetts (1766-78), i urodziła pięcioro dzieci. Ze względu na związki polityczne męża, Warren znała osobiście większość przywódców rewolucji i przez ponad dwie dekady była w centrum wydarzeń, od kryzysu związanego z ustawą stemplową w 1765 roku po ustanowienie republiki federalnej w 1789 roku.
Po tym, jak jej brat James został brutalnie pobity przez kolonialnych urzędników skarbowych w 1769 roku, Warren coraz bardziej pociągał aktywizm polityczny i organizowała w swoim domu spotkania protestacyjne, które zaowocowały zorganizowaniem Komitetów Korespondencyjnych. Łącząc swój wyjątkowy punkt widzenia i żarliwe przekonania z talentem pisarskim, stała się zarówno poetką, jak i historyczką epoki rewolucji, zaczynając od tria pogardliwie polemicznych sztuk wierszem, które były seryjnie publikowane w bostońskiej gazecie. The Adulateur (1772) zapowiadał wojnę rewolucyjną poprzez działania Rapatio, wyniosłego, imperialnego urzędnika, najwyraźniej wzorowanego na królewskim gubernatorze Massachusetts, Thomasie Hutchinsonie. The Defeat, również z udziałem Rapatio, pojawił się rok później, a w 1775 Warren opublikował The Group, satyrę przewidującą, co by się stało, gdyby król brytyjski unieważnił kartę praw Massachusetts. Anonimowo opublikowane dramaty prozatorskie The Blockheads (1776) i The Motley Assembly (1779), nie mniej ostre, również są jej przypisywane.
Podczas gdy młode Stany Zjednoczone, a w szczególności Massachusetts, po wojnie zaczęły zmierzać w kierunku federalistycznym, Warren pozostała niezłomną republikanką. W 1788 roku opublikowała Observations on the New Constitution, szczegółowo opisując swój sprzeciw wobec tego dokumentu ze względu na jego nacisk na silny rząd centralny. Warren prowadziła towarzyską i polityczną korespondencję z przyjaciółmi, Johnem i Abigail Adamsami. Do tej ostatniej pisała o swoim przekonaniu, że zdegradowanie kobiet do drugorzędnych spraw nie odzwierciedla ich niższego intelektu, ale gorsze możliwości rozwoju ich zdolności. Korespondowała także z George’em Washingtonem i Thomasem Jeffersonem. W 1790 roku opublikowała Poems, Dramatic and Miscellaneous, zbiór swoich utworów, który zawierał dwie nowe sztuki, The Sack of Rome i The Ladies of Castille. W 1805 roku Warren ukończyła trzytomową historię zatytułowaną A History of the Rise, Progress, and Termination of the American Revolution. Dzieło to celowo unikało nudnych relacji o „militarnym spustoszeniu” na rzecz kompetentnych komentarzy na temat ważnych postaci tamtych czasów, które pozostają szczególnie użyteczne. Jego marginalizujące i ostro krytyczne traktowanie Johna Adamsa doprowadziło do gorącej korespondencji i zerwania przyjaźni Warrena z Adamsami, która trwała aż do 1812 roku.
History of the Rise, Progress, and Termination of the American Revolution, by Mercy Otis Warren, Boston, 1805