Nick Swisher

DraftEdit

Swisher został wybrany przez Oakland Athletics z pierwszorundowym wyborem, który otrzymali od Boston Red Sox w 2002 roku jako rekompensatę za podpisanie przez Red Sox wolnego agenta Johnny’ego Damona. Swisher i draft Athletics w 2002 roku są mocno eksponowane w książce Michaela Lewisa z 2003 roku „Moneyball”. W książce, której głównym tematem jest przepaść między ortodoksyjnym myśleniem o baseballu a nowym systemem Sabermetric-influenced wdrażanym przez Billy’ego Beane’a, Swisher był godny uwagi jako jeden z niewielu przykładów gracza, z którym tradycyjni skauci i Beane mogli się zgodzić.

Drobna kariera ligowaEdit

Swisher zadebiutował w 2002 roku w Vancouver Canadians z Class A-Short Season Northwest League, zanim został promowany do Visalia Oaks z Class A-Advanced California League. Swisher rozpoczął sezon 2003 w Modesto A’s, nowej filii ligi kalifornijskiej Oakland, gdzie w 51 meczach uzyskał wynik .296, po czym w czerwcu został awansowany do Midland RockHounds w Class AA Texas League. W sezonie zakończył sezon z wynikiem .230 w 76 meczach dla Midland, a następnie grał w Arizona Fall League dla Mesa Desert Dogs.

Swisher grał w sezonie 2004 w Sacramento River Cats w Class AAA Pacific Coast League. W tamtym sezonie przewodził wszystkim graczom małej ligi baseballowej z 103 spacerami.

Główna kariera ligowaEdit

Oakland Athletics (2004-2007)Edit

Swisher zadebiutował w MLB w 2004 roku dla Athletics, grając w 20 meczach. Zachowując swój status debiutanta w 2005 roku, Swisher trafił 21 home runów i zanotował 74 RBI w 131 meczach dla Athletics w 2005 roku. Zajął 6 miejsce w głosowaniu na debiutanta roku w lidze amerykańskiej. Kolega z drużyny, Huston Street, zdobył tę nagrodę, podczas gdy kolega z Oakland z 2002 roku, Joe Blanton, zajął siódme miejsce.

Po swoim debiutanckim sezonie Swisher poprawił się w większości kategorii ofensywnych. W sezonie regularnym 2006 Swisher uzyskał średnią na poziomie .254 i 35 home runów. Poprawił również swój wskaźnik on-base percentage, podnosząc go do .372, a także zwiększył swój wskaźnik slugging percentage do .493. Swisher zajął drugie miejsce w drużynie w on-base plus slugging za weteranem Frank Thomasem. Swisher połowę czasu gry spędzał na lewym polu, a drugą połowę na pierwszej bazie. W Oakland A’s przez dużą część sezonu 2006 brakowało zarówno Dana Johnsona jak i Erubiela Durazo, dzięki czemu Swisher mógł tymczasowo wrócić na swoją ulubioną pozycję. W trakcie sezonu Swisher pisał dla ESPN.com kolumnę o swoich różnych doświadczeniach z baseballem, nazwaną Sophomore Year. Zawierała ona wiele artykułów, które odnosiły się do jego wczesnych doświadczeń w MLB, jak również do draftu MLB z 2002 roku.

Swisher zadebiutował w sezonie posezonowym, gdy Oakland A’s podejmowali Minnesotę Twins w ALDS 2006. Swisher zdobył 3 trafienia i RBI podczas serii, gdy Oakland A’s wykonali 3-meczowy sweep przeciwko Twins, aby awansować do ALCS. Podczas ALCS 2006 przeciwko Detroit Tigers, Swisher miał średnią na poziomie .100 i jedno trafienie. The Oakland A’s ostatecznie stracić ALCS do Tigers w zaledwie 4 games.

Na 16 września 2007, Swisher zainicjował awanturę, kiedy ładował kopca po uzyskaniu hit przez pitch z Texas Rangers miotacz Vicente Padilla. Wcześniej w wyglądzie płyty, Padilla (który uderzył Swisher w poprzednim roku) rzucił dwa wewnętrzne boiska z widocznym zamiarem uderzenia Swisher. Obaj gracze zostali wyrzuceni po bójce, a Swisher otrzymał trzygamerowe zawieszenie.

Chicago White Sox (2008)Edit

Swisher został sprzedany 3 stycznia, 2008 do Chicago White Sox dla minor leaguers Ryan Sweeney, Gio González, i Fautino de los Santos jako część tego, co Athletics general manager Billy Beane określane „przebudowy wysiłku”. Podczas gdy Swisher szybko stał się ulubieńcem kibiców w swojej nowej drużynie, zmagał się z problemami ofensywnymi, notując zaledwie .219 uderzeń w sezonie (najniższa średnia w majors), choć poprawił swoją liczbę home runów z 22 w 2007 roku do 24 w 2008. Przewodził także w klasyfikacji pitch per plate appearance z 4.51. Z powodu jego słabej gry ofensywnej menedżer White Sox Ozzie Guillén posadził Swishera na ławce przez większą część września, mówiąc publicznie, że „muszę wystawić najlepszy skład, aby wygrać mecz… Dla mnie najlepszym składem w tej chwili jest ten bez Swishera”. Swisher zakończył sezon regularny 2008 ze średnią battingu .219, 24 home runami i 69 RBI.

Dzięki niskim statystykom kariery w sezonie regularnym, Swisher został włączony do rosteru postseason dla White Sox. Podczas 2008 ALDS przeciwko Tampa Bay Rays, Swisher miał trafienie i 2 spacery. White Sox ostatecznie przegrali serię dywizji przeciwko Rays w 4 meczach.

New York Yankees (2009-2012)Edit

13 listopada 2008, Swisher i miotacz ligi mniejszej Kanekoa Texeira zostali sprzedani do New York Yankees za Wilsona Betemita i miotaczy ligi mniejszej Jeffrey’a Marqueza i Jhonny’ego Núñeza. Swisher został nabyty, aby być Yankees zaczynając pierwszy baseman. Jednakże, Jankesi podpisali Marka Teixeirę później w offseason, który przejął rolę startową. Pod koniec wiosennego treningu menadżer Joe Girardi ogłosił, że Xavier Nady będzie grał na prawym polu, a Swisher na ławce. Ze względu na postrzegane logjam, wiele zespołów podobno ścigał Swisher, ale Yankees zdecydował się zachować go jako rezerwowego outfielder i first baseman.

Na 9 kwietnia 2009 r., w meczu przeciwko Baltimore Orioles, Swisher rozpoczął po raz pierwszy jako Yankee w prawym polu, zastępując Xavier Nady, który grał DH dać Hideki Matsui odpoczynku. Swisher zaliczył 3-for-5 z home runem i pięcioma RBI w karierze. Zaledwie pięć dni później, Swisher stał się prawym pomocnikiem po tym, jak Nady trafił na listę inwalidzką z powodu kontuzji łokcia.

13 kwietnia 2009 roku, w meczu przeciwko Tampa Bay Rays, Swisher zagrał jeden mecz w pomocy, pozwalając na jeden hit i jeden spacer przed zatrzymaniem kolejnych trzech graczy z rzędu, w tym strikeout przeciwko Gabe’owi Kaplerowi w jego pierwszym występie w głównych ligach. Był pierwszym jankeskim graczem pozycyjnym, który rzucił piłkę od czasu Wade’a Boggsa w 1997 roku i pierwszym jankesem, który rzucił piłkę i rzucił piłkę w tej samej grze od czasu Lindy’ego McDaniela, który zrobił to w Detroit 28 września 1972 roku.

Swisher uderzył swój pierwszy posezonowy home run w 2009 World Series. Zdobył swój jedyny tytuł mistrzowski, ponieważ Yankees ostatecznie wygrali World Series przeciwko Philadelphia Phillies w 6 meczach.

Dzięki .128 średniej uderzeń w postseason 2009, Swisher pracował z trenerem uderzenia Kevinem Longiem, aby ponownie wymyślić jego huśtawkę na sezon 2010. Swisher brał udział w finałowym głosowaniu na All-Star 2010 od 4 do 8 lipca. Swisher lobbował za tym stanowiskiem za pomocą reklamy promocyjnej, w której pokazał się z deską surfingową, aby zaznaczyć, że będzie surfował w Południowej Kalifornii, ponieważ gospodarzem meczu mieli być Los Angeles Angels of Anaheim. W głosowaniu, które do tej pory było najbardziej wyrównanym głosowaniem w historii Final Vote, Swisher zajął ostatnie miejsce w składzie AL, wyprzedzając pierwszobazowego Kevina Youkilisa z Red Sox. Dodatkowo Swisher wziął udział w Home Run Derby. Swisher zakończył sezon z wysoką w karierze średnią punktową .288 i 29 home runami. Chociaż Swisher zazwyczaj grał w dolnej trzeciej części składu, został przesunięty na pozycję numer 2 w składzie po tym, jak Nick Johnson doznał kontuzji i służył jako bufor dla środkowej części składu Jankesów.

W 2011 roku Swisher został przesunięty w dół składu, aby umożliwić Curtisowi Grandersonowi uderzenie jako drugi za Derekiem Jeterem i spędził większość sezonu uderzając jako szósty za Robinsonem Canó. Jego procent pola zajmuje 2 miejsce wśród wszystkich American League Right Fielders z .996 za Baltimore’s Nick Markakis. Chociaż Swisher’s totals spadł trochę z jego 2010 roku kariery roku, wciąż udało mu się uderzyć .260 i był jednym z czterech Yankees z co najmniej 20 home runs (po Granderson, Teixeira, i Cano) i skończył czwarty w drużynie z 85 RBI.

On November 9, 2012, Swisher odrzucony $13.3 mln jednoroczną ofertę kwalifikacyjną z Yankees, co czyni go wolnym agentem. Zgodnie z nowym układem zbiorowym pracy, Yankees otrzymali kompensacyjny pick, ponieważ Indianie podpisali Swishera, ale nie był to pick Indian. Cleveland z kolei oddało swój najwyższy pick spoza pierwszej dziesiątki, ale ten pick nie trafił do Jankesów, tylko został pominięty w drafcie.

Cleveland Indians (2013-2015)Edit

W dniu 23 grudnia 2012 roku Swisher zgodził się na czteroletni, 56 milionów dolarów kontrakt z Cleveland Indians. Umowa podobno zawierała opcję piątego roku wartą 14 milionów dolarów, dzięki czemu całkowita wartość kontraktu wyniosła 70 milionów dolarów. Umowa stała się oficjalna 3 stycznia 2013 roku. Wkrótce nazwał on sekcję stadionu Brohio. Yankees otrzymali pick kompensacyjny w drafcie MLB 2013 w wyniku utraty Swishera, wykorzystując go następnie na Aarona Judge’a.

Sezon 2014 był trudny dla Swishera, ponieważ kontuzje spowodowały, że zanotował najniższą w karierze średnią uderzeń (.208), rozegranych meczów (97) i home runów (8). W dniu 19 czerwca 2014 roku, po 0-4 na płycie z trzema strike outs, a z dwóch outs i dwa strikes, Swisher uderzył walk-off grand slam przeciwko Los Angeles Angels of Anaheim napędzając Indiany do zwycięstwa 5-3 w dziesięciu inningów. 20 sierpnia Indianie ogłosili, że Swisher będzie miał artroskopową operację na obu swoich kolanach, kończąc swój sezon.

Swisher rozpoczął sezon 2015 na 15-dniowej liście inwalidzkiej z powodu wciąż powracającego do zdrowia po operacji na obu kolanach. 5 maja Swisher został aktywowany z listy inwalidzkiej i grał prawie wyłącznie na DH dla Cleveland, zanim został umieszczony na 15-dniowej liście inwalidzkiej z zapaleniem lewego kolana 14 czerwca.

Atlanta Braves (2015)Edit

7 sierpnia 2015 roku, Indianie przehandlowali Swishera i Michaela Bourna z rozważaniami gotówkowymi do Atlanta Braves za Chrisa Johnsona. Swisher batted .195 w 46 meczach dla Braves. W dniu 28 marca 2016 roku Braves zwolnili Swishera, mimo że byli mu winni 15 milionów dolarów za sezon 2016.

Drugi stint z YankeesEdit

W dniu 14 kwietnia 2016 roku Swisher podpisał kontrakt w mniejszej lidze, aby powrócić do Jankesów. Przydzielili go do Scranton/Wilkes-Barre RailRiders z Class AAA International League. Grając na pierwszej bazie, Swisher pokonał .255 z siedmioma home runami i 25 RBI w 55 meczach. Jankesi nie zdecydowali się na awans Swishera do głównej ligi, pomimo kontuzji Marka Teixeiry, Dustina Ackleya i Chrisa Parmelee. 2 lipca Swisher zrezygnował z kontraktu, aby być z rodziną po narodzinach drugiej córki. Ogłosił swoją emeryturę 17 lutego 2017 roku i został analitykiem dla Fox.