Pilsner vs Lager

Lager jest zdecydowanie tym, co większość ludzi mentalnie odnosi, gdy myśli o „piwie”. Jednak pilzner wydaje się cieszyć specjalnym statusem – i to nie bez powodu.

Żaden gatunek piwa nie był nigdy bardziej wpływowy niż pilzner.

Pilsner to styl piwa typu lager – najbardziej znany na świecie. Powstał w 1842 roku w Pilźnie, małym miasteczku w Czechach.

Pilsner był pierwszym na świecie jasnym, krystalicznie czystym lagerem i na zawsze zmienił oblicze piwa.

• Zatrzymaj się przy lekturze, aby zapoznać się z krótkim, ale wzbogacającym przeglądem wydarzeń, które doprowadziły do powstania lagera, różnych stylów lagera i najważniejszych cech pilznera (6-7 minut czytania)
• Przejdź bezpośrednio do Pilsner vs Lager
• Przejdź do Typów Piwa Lager
• Przejdź do Szkła Lager

Aby zrozumieć, czym jest piwo lager i jak ewoluowało, by dać początek złotemu pilsnerowi, który zainspirował przytłaczającą większość współczesnej światowej konsumpcji piwa, musisz najpierw zrozumieć różnicę między ales i lagerami.

Ale vs Lager

Gdy chodzi o dwie główne rodziny piwa, rozróżnienie jest kwestią drożdży górnej i dolnej fermentacji.

Ale. Ales to piwa fermentowane przez szczepy drożdży, które mają tendencję do unoszenia się na powierzchni brzeczki i preferują cieplejsze temperatury. Z tego powodu nazywane są piwami górnej fermentacji. Drożdże odgrywają ważną rolę w ogólnym doświadczeniu smakowym piwa, ales są często drożdżowe.

Lager. Lagery są fermentowane przez szczepy drożdży, które mają tendencję do osadzania się na dnie brzeczki i preferują niskie temperatury. Lagery przechodzą również długie okresy leżakowania/dojrzewania w zimnym środowisku (od niemieckiego czasownika lagern, który oznacza przechowywać/utrzymywać). Są one znane jako piwa fermentacji dolnej. Drożdże w tych piwach są czyste i skupiają się na smakach pochodzących ze słodu i chmielu oraz na tym, jak są one zrównoważone.

Kilka powszechnych błędnych przekonań na temat piwa typu lager to:

• lagery są mniej aromatyczne niż ale – całkowita nieprawda, lagery są bardzo aromatyczne, a niektóre dobrze uwarzone style są wręcz wyśmienite (tradycyjny Oktoberfest, doppelbock, maibock na przykład).
• lagery są generalnie niższe w alkoholu w porównaniu do ales – nieprawda, podczas gdy niektóre mają niskie ABV jest mnóstwo mocnych lagerów.
• lagery nie wymagają tego samego stopnia umiejętności do warzenia – całkowicie błędnie, w rzeczywistości lagery są notorycznie trudne do warzenia – wymagają więcej umiejętności i doświadczenia, więcej kroków w procesie warzenia i znacznie więcej czasu.
• wszystkie lagery są żółte i nie mają ciała – to nieprawda, lagery powstały jako ciemne piwa, a style takie jak eisbock, doppelbock i rauchbier dowodzą, że druga część tego stwierdzenia jest fałszywa.

Ewolucja piwa typu lager

Na początku było tylko ale. Przez większość swojej historii wszystkie piwa warzone na całym świecie były piwami typu ale. Dopiero w 1500 roku bawarscy piwowarzy nieświadomie wyhodowali drożdże do produkcji lagerów, stosując szereg praktyk związanych z fermentacją w niskich temperaturach i przechowywaniem piwa.

Lagery wyłaniają się jako dominujące piwo w Bawarii. Przepisy, które skutecznie zakazywały warzenia piwa w ciepłych miesiącach, odegrały kluczową rolę w dominacji drożdży lager w Bawarii. Mimo, że natura mikroorganizmów odpowiedzialnych za fermentację piwa nie była jeszcze poznana, przesiewanie drożdży z partii na partię pomogło w wyhodowaniu szczepu drożdży lager lubiących niskie temperatury, który konkurował ze zwykłymi drożdżami ale i drożdżami dzikimi. Został on stopniowo wyizolowany i wzmocniony. Bawarczycy zaczęli warzyć ciemne lagery, takie jak dunkel i doppelbock.

Słód lekko palony i brytyjska rewolucja przemysłowa. Do czasu postępu naukowego i technologicznego brytyjskiej rewolucji przemysłowej jęczmień słodowany był ciemny, podobnie jak całe piwo. Browarnicy i słodownicy z XVIII-wiecznej Wielkiej Brytanii opracowali nową metodę suszenia, dzięki której uzyskano bardzo lekko suszony słód biały. Możliwe stało się produkowanie jasnych piw, a browarnicy z całej Europy zainteresowali się nowymi angielskimi piecami, w których można było uzyskać jasny słód. Piwowarzy czescy skorzystali z tej nowej technologii i zaczęli produkować słód, który później stał się znany jako słód pilzneński.

Pilsner staje się stylem lagera. Bawarski piwowar Josef Groll został zatrudniony przez browar miejski w czeskim Pilznie. Jego wiedza była bardzo potrzebna, ponieważ jakość miejscowego piwa spadała i miasto często musiało odrzucać całe partie.

Dostał dostęp do najlepszego jęczmienia i chmielu, bardzo wysokiej jakości miejscowej wody, mocnych drożdży lager z Bawarii i najnowszych technologii warzenia piwa (w tym angielskiego pieca do białego słodu). W 1842 roku podarował pilzneńczykom pierwszego na świecie jasnego lagera, który odniósł spektakularny sukces.

Złote lagery zdominowały Europę. Nowy styl złotego lagera zyskał natychmiastową popularność dzięki doskonałej równowadze między delikatnym karmelowym bukietem słodu a lekko pikantnym, ziemistym aromatem chmielu. W bardzo krótkim czasie jego sława wykroczyła poza Czechy i stał się modny w całej Europie. Niemieccy browarnicy wkrótce zaczęli tworzyć własne wersje pilzneńskiego lagera lub, jak go nazywali, pilsnera.

Lagery rozkwitają w Nowym Świecie. Wraz z przybyciem do obu Ameryk Europejczyków różnych narodowości kochających piwo i jego warzenie, do Ameryki dotarło również ich piwo. Niemcy, Czesi i Austriacy przynieśli techniki warzenia lagera, a popularność pilsnera i innych złotych lagerów rosła, rosła i rosła. Sztuczne chłodzenie wzmocniło piwowarstwo lagerowe, a dostępność składników je zmieniła.

Amerykański jęczmień (znany jako 6-rzędowy) był bogatszy w enzymy, które pozwalały mu dobrze pracować w połączeniu z niesłodowanymi ziarnami. Powszechne stały się lagery z dodatkiem kukurydzy i ryżu, które choć wzorowane na pilznerze, stały się zupełnie innym stylem piwa. Masowo produkowane amerykańskie lagery były lżejsze, mniej aromatyczne, ale powszechnie spożywane.

Lagery opanowują świat. Lagery w końcu rozprzestrzeniły się na każdy zakątek świata. Wzorowane na pilsnerach (zwykle niemieckich, patrz poniżej), z różnym skutkiem i często nie mając nic wspólnego z oryginalną koncepcją i cechami, lagery urosły do rangi najczęściej spożywanego piwa na naszej planecie.

Powtórne pojawienie się smakowych lagerów rzemieślniczych w USA zostało zapoczątkowane przez Sam Adams Beer Company (Boston Lager) na wschodnim wybrzeżu i Anchor Steam Brewery na zachodnim wybrzeżu. Więcej browarów rzemieślniczych przyłączyło się do warzenia dobrze wykonanych, aromatycznych lagerów z użyciem słodów i chmieli rzemieślniczych oraz pasją do tradycyjnych metod warzenia piwa, takich jak potrójna dekokcja. Wynaleziono również nowe style lagerów, takie jak IPL (India pale lager) i wiele lagerów owocowych.

Pilsner vs Lager

Oryginalny pilsner lager, Pilsner Urquell, jest krystalicznie czysty i żywy dzięki naturalnej karbonizacji. Ma piękną mokrą pianę i jest doskonale zbalansowany – łagodne karmelowe podteksty przechodzą w przyjemne nuty chmielowe. Finisz jest niezwykle czysty i orzeźwiający. Żaden inny rodzaj lagera (ani tym bardziej ale) nie wywarł tak głębokiego wpływu na piwo.

Następujące atrybuty składników odpowiadają za wyjątkowy wygląd, smak i ogromną popularność Pilsner Urquell.

Słód pilzneński. Słodki morawski jęczmień pochodzący z Bohemii (dzisiejsze Czechy) był i nadal jest szczególnie wysokiej jakości. Lekko suszony (patrz wyżej przy omawianiu słodu białego) staje się słodem pilzneńskim i nadaje piwu jasny kolor oraz subtelną karmelową słodycz.

Szlachetny chmiel. Czeski Pilzner jest zaprawiany odmianą szlachetnego chmielu żateckiego (po niemiecku Saaz), uprawianego na żateckich polach. Aromatyczne i goryczkowe składniki chmielu żateckiego są bardzo dobrze zbalansowane i nadają piwu delikatne korzenne i ziemiste nuty.

Woda pilzneńska. Woda w mieście Pilzner jest wodą miękką, która doskonale podkreśla chmielowy charakter i sprawia, że piwo jest bardziej suche i rześkie.

Drożdże bawarskie lager. Uważa się, że oryginalne drożdże do produkcji pierwszego pilsnera zostały przeszmuglowane z Bawarii. Od tego czasu szczep ten jest starannie kultywowany.

Browar Pilsner Urquell

Pomimo, że wizyta w oryginalnym browarze może nie być opcją dla każdego, polecamy wizytę na stronie internetowej Pilsner Urquell (najlepiej podczas delektowania się szklanką tego piwa). Strona oferuje wzbogacające doświadczenie, współmierne do statusu tego piwa. Dowiesz się o różnych czeskich sposobach nalewania pilznera dla smaku, ich równoległej praktyce warzenia piwa i wielu innych rzeczach.

Jako pierwszy na świecie jasny lager czeski pilzner cieszył się bezprecedensowym wzrostem popularności i odpowiadającym mu wzrostem eksportu. Po kilku dekadach Bawaria jako pierwsza podążyła za nowym stylem i odpowiedziała własnym jasnym lagerem, monachijskim hellesem.

Słowo helles oznacza jasny/jasny/jasny. Skład tego piwa był nieco inny, woda nie była tak miękka, a piwo miało łagodniejszy smak z przewagą słodu.

Wkrótce pojawił się niemiecki styl pilsner, jaśniejszy w kolorze i z bardziej zdecydowaną obecnością chmielu niż oryginalny czeski jasny lager. Do jego produkcji użyto bawarskich chmieli, takich jak Hallertauer i Tettnanger. Był to styl, który ostatecznie stał się celem emulacji dla lekkich, masowo produkowanych lagerów na całym świecie.

Pils, Pilsner czy Pilsener?

Aby odróżnić oryginalny czeski styl pilsnera od bardziej asertywnych niemieckich interpretacji, zwłaszcza bardziej chmielowych wersji północnych, skrócona nazwa pils jest zwykle stosowana do niemieckiego stylu lagera.

Można również zauważyć, że pilsner jest czasami pisany z dodatkowym „e” lub pilsener. Jest to po prostu alternatywna pisownia.

Types of Lager Beer

Następująca lista zaczyna się od stylów lagerów urodzonych w Europie, najpierw ciemnych, potem jasnych, i kontynuuje do lagerów stworzonych w Ameryce Północnej, głównie w USA.

Zawieramy bardzo krótkie deskryptory ze względu na samą ilość stylów lagerów. Jeśli jesteś zainteresowany bardziej szczegółowymi opisami, polecamy książkę Lager: The Definitive Guide to Tasting and Brewing the World’s Most Popular Beer Styles autorstwa Dave’a Carpentera. Jest to lektura obowiązkowa dla każdego miłośnika piwa, naprawdę.

Ciemne lagery Starego Świata

Czech Dark Lager. ABV 4,2-5,5 %. Ciemnobrązowe, prawie czarne z dużą białą pianą. Palony kawowy charakter słodowy z towarzyszącą mu znaczną goryczką i nutami karmelowymi. Subtelny charakter chmielowy. Wytrawny finisz to norma.

Spróbuj: Budweiser Budvar (Czechvar) B Dark (importowane) lub Devil’s Backbone Morana (warzone w USA).

Dunkel. ABV 4-5,5 %. Dunkel (z niem. ciemny) ma dwa podstyle – bogatszy monachijski dunkel, który ma tendencję do bycia bardziej czekoladowym i frankoński dunkel, który ma tendencję do bycia bardziej suchym. Kolor brązowy z czerwonawymi refleksami, dobra piana z kości słoniowej. Słodowe, z nutami kakaowymi i wyraźną obecnością chmielu, który równoważy słodycz słodu. Zazwyczaj pełne, ale bardzo rześkie. Lagerowy odpowiednik brown ales.

Spróbuj: Paulaner Original Münchner Dunkel lub Hacker-Pschorr Munchner Dunkel (importowane) lub Chuckanut Dunkel, Grimm Brothers Fearless Youth (warzone w USA).

Schwarzbier. ABV 4-5,5%. Ten czarny lager to przede wszystkim palone słody z odważnym kawowym charakterem, ale niską goryczką i subtelnymi kwiatowymi nutami chmielowymi. Niesamowicie gładkie w piciu, z bogatym słodowym charakterem i wytrawnym finiszem.

Spróbuj: Köstritzer Schwarzbierbrauerei Köstritzer Schwarzbier (importowane) lub New Belgium Brewing 1554 Black Lager (warzone w USA).

Bock. ABV 6-7,5 %. Ciemno-bursztynowy kolor z czerwonawymi nutami, pełne słodowe ciało z głęboką, złożoną słodyczą ledwie zrównoważoną przez chmiel. Nieobecna goryczka. Finisz z odrobiną alkoholowego ciepła, w najlepszym tego słowa znaczeniu – jak sugestia suszonych owoców nasączonych rumem.

Spróbuj: Einbecker Breuhaus Einbecker Ur-Bock (importowane) lub Boston Beer Company Sam Adams Winter Lager (warzone w USA).

Doppelbock. ABV 7-9 %. Oryginalny podwójny bock z Monachium. Bogate, słodowe z nutami tostów, karmelu, czekolady, egzotycznych przypraw i suszonych owoców. Chmielone tylko po to, by zrównoważyć złożoną słodycz słodu, o gładkim charakterze i ciepłym alkoholowym uścisku.

Spróbuj: Paulaner Brauerei Paulaner Salvator (importowane) lub Troegs Brewing Company Troegenator (warzone w USA).

Eisbock. ABV 9-15%. Najmocniejszy ciemny lager bazujący na bocku i doppelbocku, wykorzystujący temperatury poniżej zera do ekstrakcji wody z brzeczki podczas zamarzania, koncentrując alkohol. Ten mocny ciemny mahoniowy kolor wita nos uwodzicielskimi aromatami ciemnych owoców i czekolady. Jest intensywnie słodowe, z wyraźnym ciepłem alkoholu i wystarczającą ilością chmielowej goryczki, aby nie czuć się jak syrop. Łatwo się pije, więc trzeba uważać (zwykle podawane w małych kieliszkach typu snifter).

Spróbuj: Kulmbacher Brauerei Eisbock i Schneider Weisse Aventinus Eisbock (importowane) lub szukajcie go w miesiącach zimowych w browarach rzemieślniczych skoncentrowanych na stylu niemieckim.

Rauchbier. Wędzony charakter jest dominującą cechą tego ciemnobrązowego, dymnego lagera. ABV, wygląd i baza smakowa zależą od stylu piwa, które zostało uwędzone – zazwyczaj jest to bursztynowy lager (Marzen), bock lub doppelbock.

Spróbuj: Brauerei Heller-Trum Aecht Shlenkerla Rauchbier Marzen lub Aecht Schlenkerla Eiche (importowane) lub szukajcie go w browarach rzemieślniczych skupionych na niemieckim stylu.

Porter Bałtycki (niemiecki Porter). ABV 7-10%. Porter to zazwyczaj ale, ale nie ten. Oryginalny dla krajów skandynawskich, ten brązowy lager jest wersją rosyjskich ciemnych piw w stylu Imperial, które były warzone w Wielkiej Brytanii na eksport. Bogate w nuty ciemnych owoców i czekolady, cafe au lait gładkie z przyjemnym ciepłem alkoholu. Kończy się dość słodko, mimo sporej dawki chmielu.

Spróbuj: Devil’s Backbone Danzig, Flying Dog Gonzo Imperial Porter (warzone w USA).

Old World Pale Lager

Czech Pilsner. ABV 4-5,5 %. Styl u początków złotego lagera. Kluczowe dla jego prawidłowego warzenia są składniki jak w Pilznie. Barwa złota z obfitą białą pianą. W nosie mieszają się słody i pikantne chmiele, po czym następuje delikatna karmelowa słodowość wraz z ziołowym chmielem, a następnie doskonale zbalansowany goryczkowo-słodki finisz.

Spróbuj: Plzeňský Prazdroj Pilsner Urquell, Budějovický Budvar Budweiser Czech Lager (importowane) oraz Oskar Blues Mama’s Yella Pils (warzone w USA).

Bavarian Helles. ABV 4,5 – 5,5 %. Pierwotnie warzone jako pierwszy bawarski jasny lager, w odpowiedzi na rosnącą popularność czeskiego pilsnera, ten słomkowy lager ma słodowy szkielet, nos i smak. Charakter chmielowy jest nieco przytłumiony, ponieważ woda w Bawarii nie jest tak miękka jak słynna woda pilzneńska i nie akcentuje aromatu chmielu w ten sam sposób.

Spróbuj: Bayerische Staatsbrauerei Weihenstephan Weihenstephaner Original Premium, Zwei Brewing Munich Helles, Bierstadt Lagerhaus Helles (warzone w USA).

Niemiecki Pilsner. ABV 4,5-5,4 %. To właśnie ten styl zainspirował piwowarów na całym świecie do spróbowania swoich sił w złocistych lagerach. Kiedy słyszy się, że dany lager jest podobny do pilsa, oznacza to zazwyczaj, że próbowano zbliżyć go do niemieckiego pilsa. Niemcy po prostu udoskonalili jasnego lagera. Jaśniejszy w kolorze od oryginalnego czeskiego pilsa, jasny i klarowny, z czystą chlebową lub krakersową podbudową słodową (kontra karmelowa słodycz czeskiego odpowiednika). Bardzo wyrazisty chmielowy charakter i wyraźna goryczka, szczególnie na północy Niemiec.

Spróbuj: König Brauerei König Pilsener, Bitburger Premium Pils i Badische Staatsbrauerei Rothaus Pils (importowane) lub Trumer Brauerei Trumer Pils (warzone w USA, dostępne w Kalifornii), Victory Brewing Prima Pils (warzone w USA).

Dortmunder Export. ABV 5-6%. Ten styl jest czymś w rodzaju „catch all” dla niemieckich jasnych lagerów, które nie są zgodne z wytycznymi hellesa, ale nie są też pilsem. Z wyglądu podobne do niemieckiego pilsa, ale łagodniejsze, chmiel jest bardziej stonowany, a słodowość nieco bogatsza. Ogólnie dobrze zbalansowane.

Spróbuj: Dortmunder Actien Brauerei DAB Original (importowane) lub Great Lakes Brewing Company Dortmunder Gold (warzone w USA).

Märzen (Oktoberfest Amber Lager). ABV 5-6,2%. Bursztynowy lager o wspaniałej miedzianej do czerwonawej, jasnobrązowej barwie. Ten sezonowy styl stał się oryginalnym Oktoberfestbier i jego popularność w USA rośnie, nawet gdy inny styl lagera jest teraz bardziej powszechny podczas corocznego święta ludowego. Używa się w nim słodu monachijskiego, który nadaje mu bogaty kolor i smak. W nosie nuty słodu karmelowego, na języku pojawiają się grzanki, a słodycz jest kontrowana przez kwiatowe, korzenne i ziemiste niemieckie chmiele. Wytrawny finisz.

Spróbuj: Paulaner Brauerei Oktoberfest Märzen oraz Boston Beer Samuel Adams Octoberfest.

Vienna Lager. ABV 4,5-5,5 %. Kolejny lager o bursztynowej barwie, bardzo podobny do Märzena, ale wywodzący się z Wiednia w Austrii. Co ciekawe, styl ten prawie wyginął z powodu pojawienia się pilsnera, ale austriaccy emigranci w Meksyku kontynuowali jego produkcję i do dziś jest on żywy i ma się dobrze (pomyślcie o Negra Modelo i Dos Equis Ambar). Ogólnie jaśniejszy kolor niż Märzen, z nieco mniejszym naciskiem na słodową słodycz, podczas gdy obecność chmielu jest wzmocniona. Bardzo dobrze się pije

Spróbuj: Większość meksykańskich ciemnych lagerów (importowanych) oraz Chuckanut Vienna Lager, WeldWerks Puesta del Sol, Devil’s Backbone Vienna Lager (warzone w USA).

Festbier. ABV 6-6,5%. Ten nowszy styl lagera zastąpił Märzen jako oficjalny Oktoberfestbier. To właśnie jego można znaleźć serwowanego w współczesnych namiotach piwnych na Wiesn. Złote (sporo jaśniejsze od Märzena), przejrzyste i świetliste. Słodowe jak helles, z wytrawnym, rześkim finiszem. Niezwykle łatwe i przyjemne do picia.

Spróbuj: Paulaner Brauerei Wiesn, Bayerische Staatsbrauerei Weihenstephan Weichenstephaner Oktoberfestbier, Hacker-Pschorr Festbier (importowane).

Maibock/Hellerbock. ABV 6-8 %. Ten styl jest przejściowy pomiędzy bock lagerami a helles. Jest to sezonowe piwo wiosenne o jasnym wyglądzie, ale bezkompromisowej mocy. W nosie chlebowa słodycz, bogaty słodowy smak zrównoważony kwiatowym, korzennym chmielem. Finisz mieszany, słodko-gorzki.

Spróbuj: Hofbräuhaus Hofbräu Maibock (importowane) i Gordon Biersch Blonde Bock (warzone w USA).

Lagery północnoamerykańskie

California Common. ABV 4,5-6%. Styl ten znany jest również jako California steam beer, ponieważ jest fermentowany przez drożdże lagerowe w wyższych niż typowe temperaturach. Co do tego, dlaczego nazwano go piwem „parowym”, nie ma zgody. Ma głęboki miedziany kolor, nos toffi zmieszany z drzewnym aromatem chmielu Northern Brewer. W smaku dominuje karmel, słodowość jest asertywnie kontrowana przez chmielową goryczkę. Ogólnie bardzo orzeźwiające z przyjemnym, wytrawnym finiszem.

Spróbuj: Anchor Brewing Anchor Steam, Steamworks Brewing Steam Engine Lager.

American All Malt Pale Lager. ABV 4,5-5,5 %. Amerykańskie odtworzenie pilsnera z wykorzystaniem składników uprawianych w nowym świecie. Bardzo podobne do Classic American Pilsner (następny styl, patrz niżej), ale warzone z użyciem wyłącznie słodu jęczmiennego w składzie ziarna. Klarowne, o słomkowym kolorze, zrównoważone i orzeźwiające.

Spróbuj: Anchor Steam California Lager, Full Sail Session Premium Lager.

Klasyczny amerykański pilzner. ABV 4,5-6%. Ten styl rozpoczął się z zamiarem warzenia niemieckiego pilsa, ale 6-rzędowy słód jęczmienny z Nowego Świata okazał się mieć tak wiele enzymów, że kukurydza została dodana do listy zbóż. Mocna słodycz jest zrównoważona dużą ilością ziołowego chmielu, a finisz jest wytrawny. Bardzo niewiele lagerów w tym stylu jest nadal warzonych – był to głównie styl lagera sprzed prohibicji.

Spróbuj: Short’s Pontius Road Pilsner, AC Golden Colorado Native Olathe.

American Adjunct Pale Lager. ABV 4,5-5,5 %. Nie ma lżejszego lagera niż ten. Warzone z kukurydzy i ryżu, z niewielką ilością chmielu. Wspaniałe, przejrzyste, jasnożółte z trwałą białą pianą. Wersje kukurydziane mają wyraźną słodycz, której brakuje w wersjach ryżowych. Charakter chmielowy jest neutralny, chmiel jest w sumie często niewyczuwalny poza tym, że pełni rolę balansującą. Orzeźwiające z wytrawnym finiszem, jeśli dobrze uwarzone.

Spróbuj: 21st Amendment El Sully, Pabst Blue Ribbon.

Hoppy Amercian Pilsner. ABV 4,5-6%. Niemiecki styl pilsa z silnym naciskiem na agresywne chmielenie w stylu West coast. Chmielony jest typowo chmielem Noble lub odmianami o podobnych atrybutach, czasem cytrusowymi chmielami amerykańskimi. Klarowne, pełne, o słomkowej barwie, z doskonałą, puszystą pianą. Chmielowe do przodu ze stabilną, chlebową podbudową i goryczkowym finiszem.

Spróbuj: Boston Beer Samuel Adams Noble Pils.

India Pale Lager (IPL). ABV 4,5-10%. W zasadzie amerykańskie IPA, ale warzone jako lager. Tony i tony chmielu sprawiają, że ten lager jest zarówno bardzo aromatyczny jak i bardzo goryczkowy. Charakter słodowy wspiera chmielową goryczkę.

Spróbuj: Sierra Nevada Hoppy Lager, Ballast Point Fathom.

Jest jeszcze wiele innych odmian lagera wymyślonych przez amerykańskich piwowarów rzemieślniczych, które kipią smakiem, a jednocześnie wymykają się definitywnej klasyfikacji. Czerwony pils lub lepki pils ze świeżymi amerykańskimi chmielami, lagery imperialne, zamerykanizowane zbożowe keller pils z płatkami kukurydzy, lagery dyniowe, lagery cytrusowe, lagery o smaku jagód, amerykańskie ciemne lagery (np. Shiner Bock, ale uważane za styl historyczny).

Ten post zawiera linki partnerskie, które pomagają wspierać naszego bloga bez ponoszenia kosztów.

Szkło do lagera

Szczególne szkło stało się związane z pewnymi stylami lagera, czy to z powodu tradycji, czy też w wyniku celowego wysiłku, aby zaprezentować piwo w najlepszy możliwy sposób i zmaksymalizować przyjemność z jego picia.

Niektórzy współcześni piwowarzy oddani rozkoszom lagerów, tacy jak Sam Adams (Boston Lager), zaprojektowali nawet własne szklanki, aby zaprezentować zalety swoich piw.

Należy pamiętać, że żadne zasady nie są zapisane w kamieniu, a opinie i praktyki są różne. My zajmiemy się najpopularniejszymi szklankami do serwowania lagerów, z których większość wywodzi się z kontynentalnych stylów, gdzie tradycje są bogate i przestrzegane.

Willi becher. Jest to szkło, na którym można polegać w przypadku każdego lagera. Kształt szklanki Willi becher zarówno zatrzymuje pianę, jak i skupia aromaty.

Szklanka do pilznera. To zrozumiałe, że najpopularniejszy lager powinien mieć swoje charakterystyczne szkło. Kieliszki do pilznera nadają się również do serwowania maibocka i schwarzbiera. Inna ich wersja posiada nóżkę przy podstawie szklanki.

Augenkanne/Kubek. Ten kwintesencja szklanego kufla z bawarskich piwiarni jest solidny, aby wytrzymać energiczne toasty i ozdobiony okrągłymi wgłębieniami (augen oznacza po niemiecku oczy). Świetnie nadaje się do czeskiego pilsnera i ciemnego lagera, hellesa, dunkle, eksportowego Dortmundera. Podobnie zdobiona wersja znana jest w Wielkiej Brytanii jako dimpled mug i używana do piw typu ales.

Stein/Masskrug. Od małych kufli do litrowych wersji nieodzownych na Oktoberfest i niemieckich biergatenach i piwiarniach te szklanki są w stylu Oktoberfest lagery/Marzens i festbier podawane są w szklanym kuflu.

Flute. Szklanki typu flet są używane do pilznerów (czeskich i niemieckich) i nadają się również do bocka, maibocka i schwarzbiera.

Snifter. Im wyższy alkohol, tym mniejsza porcja piwa, a więc i mniejsze szkło. Szklanki typu snifter doskonale nadają się do serwowania stylów lager, takich jak doppelbock czy eisbock.