Sir,
20-letnia kobieta zgłosiła się do nas z domniemaną historią spożycia 10 g trutki na szczury (fosforek cynku) około 10.30 rano i została przyjęta do izby przyjęć o godzinie 11.00, ze skargą na nudności i trzy epizody wymiotów.
W wywiadzie nie stwierdzono duszności, krwioplucia, krwiomoczu, bólu brzucha, krwawienia, duszności i drgawek. W badaniu przedmiotowym: stan bezgorączkowy, tętno – 96/min, częstość oddechów – 20 cykli/min, ciśnienie tętnicze – 110/70 mmHg, pozostałe badania ogólnoustrojowe w normie.
Pacjentce wykonano płukanie żołądka nadmanganianem potasu. Pacjentka została przyjęta do szpitala i poddana obserwacji. Badania: Rutynowy hemogram oraz badania czynnościowe wątroby i nerek były prawidłowe. Profil koagulacyjny był prawidłowy.
W 2. dniu pacjentka stała się senna.
Badanie ogólne: Tętno 44/min, ciśnienie tętnicze 148/98 mmHg, obecna żółtaczka. Per abdomen: Rozpiętość wątroby -5 cm w linii środkowo-obojczykowej prawej. Badanie neurologiczne: Ocena w skali śpiączki Glasgow – 7/15 (E 2 M 3 V 2), objawy z pnia mózgu: Obecne oko lalkowate, źrenice półdialogowe, ospałe, reagujące na światło, obustronne rozcięgna podeszwowe. W ciągu następnych 4 godzin wystąpiła głęboka śpiączka.
Wyniki badań wykazały: Glukoza we krwi – 68 mg%; międzynarodowy współczynnik znormalizowany (INR)- 5,72; czas protrombinowy (PT)- 2 min 44 s; bilirubina całkowita – 5,89 mg%; bilirubina niesprzężona – 1,88 mg%; bilirubina sprzężona – 4.01mg%; transaminaza asparaginianowa (AST) – 677 U/L; transaminaza alaninowa (ALT) – 755 U/L; amoniak w surowicy – 46,8 mg/dl; badanie czynności nerek (KFT) – mocznik w surowicy – 43 mg%, kreatynina – 1.41 mg%, sód – 134 meq/L, potas – 4,4 meq/L; gazometrię krwi tętniczej (ABG) w normie; badanie dna oka – wczesny obrzęk brodawkowaty; tomografię komputerową (CT) mózgu – w normie; markery ostrego wirusowego zapalenia wątroby typu A (HAV), HBV, HDV i HEV – ujemne; wykluczono malarię i zakażenie leptospirami.
W związku ze śpiączką, koagulopatią i zmienionymi enzymami wątrobowymi podejrzewano ostrą niewydolność wątroby.
Pacjentka była leczona dekstrozą, intubacją dotchawiczą i hiperwentylacją mechaniczną, mannitolem, laktulozą, płukaniem jelit, świeżo mrożonym osoczem, inhibitorami pompy protonowej i profilaktycznymi antybiotykami podawanymi dożylnie.
Pacjent stopniowo wykazywał oznaki poprawy w ciągu następnych 4 dni i całkowicie wyzdrowiał w ciągu następnego 1 tygodnia.