Genetyka medyczna
Przetoka tchawiczo-przełykowa (TEF, lub TOF; zobacz różnice w pisowni) jest nieprawidłowym połączeniem (przetoką) pomiędzy przełykiem a tchawicą. TEF jest częstą wadą wrodzoną, ale jeśli pojawia się w późnym okresie życia, jest zwykle następstwem zabiegów chirurgicznych, takich jak laryngektomia.
Przedstawienie
Przetoka tchawiczo-przełykowa u noworodka sugerowana jest przez obfity ślinotok towarzyszący krztuszeniu się, kaszlem, wymiotami i sinicą, które pojawiają się wraz z rozpoczęciem karmienia. Atrezja przełyku i wynikająca z niej niemożność połykania są typowymi przyczynami polihydramnios in utero. Rzadko może wystąpić u osoby dorosłej.
Powikłania
Naprawa chirurgiczna może czasami powodować powikłania, w tym:
- Zwężenie, spowodowane erozją kwasu żołądkowego w skróconym przełyku
- Przeciek treści w miejscu zespolenia
- Powrót przetoki
- Choroba refluksowa żołądkowo-przełykowa
- Dysphagia
- Objawy podobne do astmy, takie jak uporczywy kaszel/trzeszcz
- Powtarzające się infekcje klatki piersiowej
- Tracheomalacia
Powiązania
Niemowlęta z TEF lub atrezją przełyku nie są w stanie prawidłowo się odżywiać. Po zdiagnozowaniu, konieczna jest szybka operacja, aby umożliwić przyjmowanie pokarmu. Niektóre dzieci doświadczają problemów po operacji TEF; mogą u nich wystąpić dysfagia i problemy z klatką piersiową. Dzieci z TEF mogą urodzić się również z innymi nieprawidłowościami, najczęściej tymi opisanymi w asocjacji VACTERL – grupie anomalii, które często występują razem, w tym deformacje serca, nerek i kończyn. 6% dzieci z TEF ma również rozszczep krtani.
Przyczyny
Wrodzona TEF może powstać z powodu nieudanego połączenia grzbietów tchawiczo-przełykowych po czwartym tygodniu rozwoju embrionalnego.
Przetoka, z łaciny oznaczająca „rurę”, jest nieprawidłowym połączeniem biegnącym albo pomiędzy dwoma przewodami albo pomiędzy przewodem a powierzchnią. W przetoce tchawiczo-przełykowej przebiega ono między tchawicą a przełykiem. Połączenie to może, ale nie musi mieć centralnej jamy; jeśli tak jest, wtedy pokarm w przełyku może przechodzić do tchawicy (i dalej do płuc) lub alternatywnie, powietrze w tchawicy może przechodzić do przełyku.
TEF może również wystąpić z powodu martwicy ciśnieniowej przez rurkę tracheostomijną w połączeniu z rurką nosowo-żołądkową (NGT).
Diagnostyka
TEF powinien być podejrzewany, gdy dziecko nie połyka po pierwszym karmieniu w pierwszym dniu życia. Atrezja przełyku może być zdiagnozowana przez sondę nosowo-żołądkową Ryle’a; jeśli sonda Ryle’a nie przechodzi do żołądka, wskazuje to na atrezję przełyku i utratę komunikacji między żołądkiem a przełykiem. TEF może być zdiagnozowany przez MRI, który uściśla atrezję przełyku (jeśli występuje) i TEF, jak również jego lokalizację i anatomię. W przypadku podejrzenia TEF nie należy stosować połykania kontrastu gastrografiny, ze względu na wysokie ryzyko alergii i ciężkiego, trudnego do opanowania zakażenia klatki piersiowej.
Klasyfikacja
Przetoki między tchawicą a przełykiem u noworodka mogą mieć różną morfologię i lokalizację anatomiczną. Jednak w różnych publikacjach z zakresu chirurgii dziecięcej podjęto próbę stworzenia systemu klasyfikacji opartego na niżej wymienionych typach.
Nie wszystkie typy obejmują zarówno agenezję przełyku, jak i przetokę tchawiczo-przełykową, ale najczęstsze z nich występują.
Gross | Vogt | Opis | EA? | TEF? |
– | Typ 1 | Ageneza przełyku. Bardzo rzadka, nie uwzględniona w klasyfikacji Grossa. | Tak | Nie |
Typ A | Typ 2 | Proksymalny i dystalny pączek przełyku – normalny przełyk z brakującym środkowym segmentem. | Tak | Nie |
Typ B | Typ 3A | Proksymalne zakończenie przełyku na dolnej tchawicy z dystalnym pączkiem przełyku. | Tak | Tak |
Typ C | Typ 3B | Proksymalna atrezja przełyku (przełyk ciągły w stosunku do jamy ustnej, kończący się ślepą pętlą powyżej kąta mostka) z dystalnym przełykiem wyrastającym z dolnej tchawicy lub z kręgu szyjnego. (Najczęstsze, do 90% przypadków.) | Tak | Tak |
Typ D | Typ 3C | Proksymalne zakończenie przełyku na dolnej tchawicy lub karinie z dystalnym przełykiem wyrastającym z kariny. | Tak | Tak |
Typ E (lub typ H) | – | Odmiana typu D: jeśli dwa segmenty przełyku komunikują się ze sobą, jest to czasami określane jako przetoka typu H ze względu na podobieństwo do litery H. TEF bez EA. | Nie | Tak |
Kody literowe są zwykle związane z systemem stosowanym przez Grossa, natomiast kody liczbowe są zwykle związane z systemem Vogta.
Dodatkowy typ, „tylko ślepy górny segment” został opisany, ale ten typ nie jest zwykle uwzględniany w większości klasyfikacji. (Dla celów tej dyskusji, proksymalny przełyk oznacza normalną tkankę przełyku powstającą normalnie z gardła, a dystalny przełyk oznacza normalną tkankę przełyku opróżniającą się do proksymalnego żołądka.)
Leczenie
Jest to korygowane chirurgicznie, z resekcją przetoki i zespoleniem nieciągłych segmentów. Dzieci często muszą przebywać na oddziale intensywnej terapii noworodków, gdzie są karmione przez zgłębnik żołądkowy. Antybiotyki, środki przeciwbólowe, drenaż klatki piersiowej, tlen i wentylacja mogą być potrzebne.
- ^ Newberry D., Sharma V., Reiff D., De Lorenzo F. (1999). „Mały kaszel” przez 40 lat”. Lancet. 354 (9185): 1174. doi:10.1016/s0140-6736(99)10014-x. PMID 10513712. S2CID 39432557.CS1 maint: multiple names: authors list (link)
- ^ a b c d „Oesophageal atresia and tracheo-oesophageal fistula”. nhs.uk. 2017-10-18. Retrieved 2020-11-13.
- ^ Bluestone, Charles D. (2003). Otolaryngologia dziecięca, tom 2. Elsevier Health Sciences. p. 1468. ISBN 0-7216-9197-8.
- ^ Clark DC (luty 1999). „Atrezja przełyku i przetoka tchawiczo-przełykowa”. American Family Physician. 59 (4): 910-6, 919-20. PMID 10068713.
- ^ Dr. Lorne H. Blackbourne, Advanced Surgical Recall, 3rd Ed., str. 206.
- ^ Spitz L (2007). „Oesophageal atresia”. Orphanet Journal of Rare Diseases. 2 (1): 24. doi:10.1186/1750-1172-2-24. PMC 1884133. PMID 17498283.
- ^ Kovesi T, Rubin S (2004). „Long-term complications of congenital esophageal atresia and/or tracheoesophageal fistula”. Chest. 126 (3): 915-25. doi:10.1378/chest.126.3.915. PMID 15364774.
- ^ „Long-term Complications of Congenital Esophageal Atresia and/or Tracheoesophageal Fistula — Kovesi and Rubin 126 (3): 915 Figure 1 — Chest”. Retrieved 2008-10-11.
- ^ P. Puri (2005). M. E. Höllwarth (red.). Chirurgia dziecięca (Springer Surgery Atlas Series). Berlin: Springer. p. 30. ISBN 3-540-40738-3.
- ^ Gross, RE. The surgery of infancy and childhood. Philadelphia, WB Saunders; 1953.
- ^ Vogt EC. Wrodzona atrezja przełyku. Am J of Roentgenol. 1929;22:463-465.
- ^ Cotran, Ramzi S.; Kumar, Vinay; Fausto, Nelson; Nelso Fausto; Robbins, Stanley L.; Abbas, Abul K. (2005). Robbins i Cotran patologiczne podstawy choroby. St. Louis, Mo: Elsevier Saunders. p. 800. ISBN 0-7216-0187-1.