Conference allegiance jest, w przeważającej części, mitem podczas sezonu. W końcu większość zagorzałych fanów futbolu uczelnianego nie kibicuje swoim znienawidzonym rywalom z dywizji tylko dlatego, że walczą przeciwko drużynie z innej ligi.
Wszyscy mogą trzymać się za ręce i śpiewać „Kumbaya” w ligach Upward Basketball, ale nie dzieje się tak w SEC, ACC czy Big Ten.
Wciąż, kiedy sezon się kończy i wszystkie dopingi są zakończone, fani znienawidzonych wrogów stoją razem w gorącej harmonii na tablicach ogłoszeń i w sekcjach komentarzy w całym Internecie, dmuchając w swoje rogi o tym, która konferencja jest najlepsza.
Każdy w całym kraju nienawidzi słyszeć przyśpiewek „S-E-C! S-E-C!” i konieczności radzenia sobie z głosem południowych mas wskazujących na wszystkich niedawnych mistrzów krajowych. Podobnie, ludzie z Południa krzyczą o stronniczości mediów Big Ten, aż do momentu, gdy są niebiescy na twarzy.
Pac-12 chwali się swoimi mistrzostwami sportowymi, podczas gdy ACC po cichu buduje całkiem niezłą stajnię programów stadnych.
To wyścig zbrojeń, a każda konferencja chce wyjść na wierzch.
Więc, która z nich zrobiła to w 2016 roku? Biorąc pod uwagę elitarne drużyny na szczytach każdej dywizji, rekordy poza konferencjami, wyniki misek, moc gwiazd i głębokość jakości drużyn, zróbmy ranking najlepszych lig futbolu akademickiego w zeszłym roku, aby znaleźć niekwestionowanych królów konferencji.
Na czele rankingu znajduje się konferencja, która miałaby uzasadniony argument, że należy jej się co najmniej dziewiąte miejsce.
Prawie jedna drużyna (Western Michigan) dała lekki ukłon w stronę MAC nad Conference USA w bitwie o dno, ale to nie znaczy, że liga nie miała swojego udziału w najważniejszych wydarzeniach.
Western Kentucky kontynuuje bycie jedną z najlepszych drużyn „Grupy Pięciu” w kraju, kończąc 11-3 tylko po to, aby zobaczyć, jak jej trener Jeff Brohm został wybrany na następnego trenera w Purdue.
The Hilltoppers natychmiast wyszedł i zatrudnił koordynatora ofensywy Notre Dame /quarterbacks trener Mike Sanford być ich następny trener, co genialny decyzja, aby kontynuować bycie jakości steppingstone miejsce dla up-and-coming trenerów.
Old Dominion również zakończył 10-3, udowadniając, że ma ofensywną siłę ognia, aby zawiesić w pass-happy ligi, podczas gdy Middle Tennessee i Louisiana Tech zrobił wiele biegania i strzelania, zbyt.
Ogółem liga zakończyła rozgrywki z bilansem 4-3, który z łatwością mógłby wyprzedzić MAC w końcowym rankingu, gdyby nie to, że Broncos napięli mięśnie (ledwo) dając MAC przewagę.
Poza tymi drużynami, jednak Southern Miss z bilansem 7-6 była jedyną drużyną, która zakończyła rozgrywki z wygranym rekordem.
Konferencja Mid-American
To nie tylko futbol, to MACtion.
Słyszałeś to. Spędziłeś wiele wtorkowych i środowych nocy oglądając go, ponieważ był to futbol uczelniany i był w telewizji. Ale w tym roku zabrakło tego pizzazz w konferencji.
Podobnie jak SEC z Alabamą, liga miała Western Michigan, a reszta konferencji nie była zbyt silna.
Oczywiście, Broncos trenera P.J. Flecka byli ekscytujący, idąc niepokonani aż do przegranej z Wisconsin w Cotton Bowl, co doprowadziło do tego, że Fleck został złapany przez Minnesotę i został nowym trenerem Golden Gophers. Ale reszcie ligi brakowało siły gwiazd.
Ohio Bobcats trenera Franka Solicha grali nudną markę futbolu, ale była ona skuteczna w doprowadzeniu ich do mistrzostwa konferencji i utrzymaniu ich w bliskiej porażce z WMU. Skończyli rok 8-6.
Toledo poprowadziło swój rozpędzony atak do dziewięciu zwycięstw w pierwszym roku po Matcie Campbellu, ale Rockets nie zakończyli roku tak, jak się spodziewali. Eastern Michigan było jedyną drużyną, która zakończyła rozgrywki ze zwycięskim rekordem i choć Central Michigan pokonało Oklahoma State, to Chippewas przegrali swoją miskę i spadli do 6-7.
Northern Illinois i Bowling Green miały gorsze lata i naprawdę zaszkodziły konferencji, a podczas gdy Miami (Ohio) wygrało sześć ostatnich meczów sezonu zasadniczego, by dostać się do finału, przegrana z Mississippi State kosztowała je wygranie sezonu.
Ogółem, konferencja skończyła 0-6 w sezonie rozgrywek.
Więc nie był to rok, który MAC chciałoby powiesić na swojej przysłowiowej ścianie sławy, delikatnie mówiąc.
Sun Belt
Macac może pochwalić się uczestnikiem New Year’s Six bowl w Western Michigan, Sun Belt miał ogólnie lepszy sezon.
Liga nie miała nikogo, kto mógłby konkurować z Broncos o krajowe nagłówki, ale w pojedynkach w miskach, liga poszła 2-0 przeciwko MAC. Dlatego to właśnie oni otrzymują ukłon w stronę konferencji, która ma lepszy zespół.
Nie oznacza to, że w 2016 roku będzie wiele banerów Sun Belt.
Appalachian State może pochwalić się najlepszym sezonem spośród wszystkich drużyn ligowych, rozpoczynając rok od niemalże zdetronizowania Tennessee na Neyland Stadium i kończąc z rekordem 10-3. Troy wyrównał ten wynik i zakończył sezon zwycięstwem w Dollar General Bowl nad Ohio.
Konferencja zakończyła się 4-2 w sezonie posezonowym i był to pokaz jakości dla konferencji, która ogólnie miała trudny sezon regularny. Troy Schulte z ArkansasOnline.com:
Słoneczny Pas umieścił sześć drużyn w miskach i wygrał cztery z nich, oba wysokie wyniki dla ligi, która została utworzona w 2001 roku. Wydajność była wystarczająca, aby liga mogła spodziewać się skoku z czwartego na trzecie miejsce w końcoworocznych rankingach konferencji Group of Five, które są obliczane w celu określenia dystrybucji części przychodów pochodzących z College Football Playoff.
Niekonferencyjne zwycięstwa członka ligi South Alabama nad Mississippi State i San Diego State pomogły, ale Arkansas State, Appalachian State, Troy i Idaho wygrywające mecze w miskach spowodowały, że liga spodziewa się skoku, gdy rankingi zostaną sfinalizowane po poniedziałkowym meczu o mistrzostwo kraju.
To był solidny rok dla ligi, nawet jeśli nie może pochwalić się tak wiele zwycięskich drużyn, jak by chciał.
Mountain West
The Mountain West zawsze ma kilka odpowiedników futbolu akademickiego „bracket busters,”którzy są w stanie stać się krajowymi nazwiskami każdego roku.
Konsekwentny zakład, aby należeć do tej rozmowy zrobił to ponownie w tym roku, jak Boise State poszedł 10-3. Broncos przegrali z Air Force, a następnie zakończyli sezon porażką z Baylor w Cactus Bowl, ale drużyna Bryana Harsina wciąż miała dobry rok.
„Wszystko to zostało powiedziane, wciąż jest rozczarowanie na koniec sezonu”, powiedział Harsin reporterowi Idaho Press B.J. Rains. „Nie skończyliśmy tak, jak chcieliśmy skończyć. Nie dostaliśmy się do gry o mistrzostwo, tak jak chcieliśmy i nie zakończyliśmy rozgrywek zwycięstwem. To coś, co jest niezwykle ważne.”
Prawdopodobnie najlepszą drużyną okazał się San Diego State, który może pochwalić się Donnelem Pumphreyem, najlepszym zawodnikiem wszech czasów w NCAA i wygrał 11 spotkań. Aztekowie mogli wygrywać mecze dzięki atakowi i solidnej obronie, a przez cały sezon byli drużyną wysokiej jakości.
Air Force zajęło miejsce w tyle za Navy, jeśli chodzi o hałas w akademiach wojskowych, ale Sokoły faktycznie zakończyły lepszy sezon, kończąc 10-3 dzięki wygranej nad Broncos.
New Mexico zaskakująco wygrało dziewięć meczów, Wyoming za rozgrywającym Joshem Allenem, który ma być bardzo wysokim wyborem w drafcie NFL, jeśli wyjdzie, wykorzystało grę podającą do ośmiu zwycięstw i grało ekscytującą markę futbolu w Laramie.
Colorado State również skończyło z siedmioma zwycięstwami, więc było sporo dobrych drużyn w lidze.
American Athletic Conference
Od tego miejsca, wiele rankingów może stać się subiektywne, ale AAC powinna trzymać się dość mocno na No. 6 miejsce.
Dużym powodem tego jest South Florida i gwiazda Quinton Flowers, który doprowadził do perfekcji ofensywę byłego trenera Willie Taggarta w drużynie Bulls, która musiała przewyższać przeciwników, aby wygrać i zazwyczaj to robiła.
Zakończyli 11-2 i pokonali Południową Karolinę w dogrywce w Birmingham Bowl, aby zakończyć silny sezon, który ostatecznie wysłał Taggarta, aby został następnym głównym trenerem Oregonu.
Ale Bulls nie byli jedyną dobrą drużyną w lidze. Temple Owls Matta Rhule’a skończyli z wynikiem 10-4 i wygrali ligę, podczas gdy Navy spędziła część sezonu w rankingu, po czym osłabła i spadła do 9-5.
Atak ofensywny Tulsy doprowadził ją do rekordu 10-3, a Memphis wygrało osiem meczów dzięki transferowi rozgrywającego z JUCO Rileya Fergusona w pierwszym roku kadencji Mike’a Norvella.
Przebyliśmy tę drogę bez wspomnienia o Houston, które na początku roku było czarnym koniem do gry w College Football Playoff, zwłaszcza po pokonaniu Oklahomy. The Cougars spadli do 9-4, ale to wciąż nie jest zły rok.
Central Florida również dostała się do rozgrywek bowlingowych, choć Złote Rycerze przegrali, spadając do 6-7.
To sporo jakościowych drużyn jak na konferencję mid-major, ale AAC gra futbol dużego kalibru i udowodniła to w 2016 roku.
Big 12
Ale tak bardzo jak SEC chciałoby wymazać 2016 rok z pamięci, w Big 12 było jeszcze gorzej.
Konferencja weszła w sezon z uzasadnionym pretendentem do tytułu krajowego w Oklahomie, która szybko rozpoczęła rok 1-2 z porażkami z Houston i Ohio State, kończąc wszelkie strzały Sooners mieli na mistrzostwo.
Tak, skończyli mocno, cieszyli się dobrym sezonem i mieli dwóch finalistów Heisman Trophy w rozgrywającym Bakerze Mayfieldzie i odbiorniku Dede Westbrooku, ale wszystko, co nie zostało zdobyte w playoffach, było rozczarowujące.
Oklahoma State i West Virginia miały przyzwoite sezony na poziomie 10-3, ale przegrana Mountaineers z Miami przyćmiła ich sezon. Cowboys zdominowali Colorado 38-8 w Alamo Bowl i umocnili się na pozycji drugiej najlepszej drużyny.
Dziewięć zwycięstw Kansas State było zaskakujące, ponieważ Wildcats pokonali Texas A&M w postseason, aby zagwarantować kolejny dobry rok dla trenera Billa Snydera. Po tym, najlepszymi drużynami były Baylor (7-6) i TCU, które skończyły 6-7.
Niedźwiedzie rozczarowały po skandalu związanym z gwałtem pod wodzą byłego trenera Arta Brilesa, a tymczasowy Jim Grobe nie był w stanie zebrać tego samego rodzaju ofensywnej siły ognia. Baylor będzie próbował odzyskać ten sukces po tym, jak wyrwał z rąk trenera Temple Matta Rhule’a.
Matt Campbell wygląda na takiego, który ma trenerskie predyspozycje, by wyprowadzić Iowa State z marazmu, a Teksas dokonał wymiany Charliego Stronga na Toma Hermana.
Następny rok może być o wiele lepszy dla tej ligi. Musi być.
SEC
Historia 2016 SEC potoczyła się mniej więcej tak:
Alabama…i…um…no cóż, przynajmniej była Alabama!
To był taki rok dla konferencji, która miała zero drużyn z mniej niż czterema porażkami poza wicemistrzem kraju, Crimson Tide. A kiedy UA przegrało w poniedziałkowy wieczór mecz o tytuł z Clemsonem, skończyły się jakiekolwiek szanse ligi na zakradnięcie się do pierwszej trójki.
Od góry do dołu, z punktu widzenia kogoś, kto oglądał więcej futbolu SEC niż jakiejkolwiek innej konferencji, liga była przeciętna.
To miał być rok Tennessee na wschodzie, ale Ochotnicy drastycznie rozczarowali. To doprowadziło do tego, że Floryda powtórzyła swój podział, mimo że zmagała się z wieloma kontuzjami (podobnie jak Vols) i miała bardzo słabą ofensywę.
Georgia rozkręcała się pod wodzą pierwszorocznego trenera Kirby’ego Smarta. LSU underwhelmed, zwolniony Les Miles i cieszył się trochę wzrost pod Ed Orgeron. Auburn dotarł do Sugar Bowl, gdzie szybko został pokonany przez Oklahomę i skończył 8-5. Arkansas i Kentucky złożyły jaja w przegranych miskach.
Rok ogólnie był rozbrzmiewającym „Meh.”
Przynajmniej tylko dwa programy nie zdołały wystąpić w misce, więc było dobrze. Ale SEC ran up 6-7 w postseason.
Przyszłość wydaje się w silnych rękach z jakości klas rekrutacyjnych i kilka młodych, ekscytujących quarterbacks, która jest pozycja, która nie udało SEC w ostatnich latach. Ale teraźniejszość wcale nie była pamiętna.
Pac-12
W naprawdę wyrównanej walce z SEC, Pac-12 ma przewagę dzięki sile ognia na szczycie konferencji.
W tej lidze nie ma nikogo, kto mógłby się równać z Alabamą (wystarczy zapytać USC), ale Trojanie byli inną drużyną, gdy świeżo upieczony rozgrywający Sam Darnold ogłosił, że jest wschodzącą gwiazdą futbolu uniwersyteckiego.
Dlatego właśnie po zwycięstwie w Rose Bowl nad Penn State awansowali na pozycję nr 3. Z kolei Washington, uczestnik College Football Playoff, dzięki swojej znakomitej defensywie i świetnemu rocznikowi rozgrywającego Jake’a Browninga dotarł do Final Four.
Huskies trafili na Alabamę, ale nie powinno to przekreślać sukcesu drużyny trenera Chrisa Petersena. Jedyne dwie drużyny, z którymi przegrali to Karmazynowy Przypływ i Trojanie.
Poza nimi było jeszcze wiele dobrych drużyn, choć żadna z nich nie zalicza się do kategorii „wielkich”. Colorado wygrało dywizję południową z bilansem 10-4, mimo że przegrało dwa ostatnie mecze.
Stanford nie miał swojego najlepszego sezonu, ale i tak skończył z 10 zwycięstwami. Washington State Cougars Mike’a Leacha odnieśli osiem zwycięstw i zrobili duży krok jako program. Utah również wygrało dziewięć spotkań.
Dolna część ligi prawie zabiła konferencję w tych rankingach, ponieważ SZEŚĆ drużyn zakończyło sezon z przegranymi rekordami. Ale czołówka ledwo daje jej przewagę nad SEC.
Big Ten
Biorąc pod uwagę całokształt dorobku, Big Ten z pewnością może pretendować do korony konferencji futbolu amerykańskiego w tym roku.
Przecież wielka czwórka: Ohio State, Michigan, Penn State i Wisconsin przez większość sezonu znajdowała się w pobliżu czołówki rankingów. Wielki mecz pomiędzy Buckeyes i Wolverines był natychmiastowym klasykiem, tak samo jak Nittany Lions’s upset of OSU.
To był naprawdę zabawny rok do oglądania tej ligi na północy z tymi wszystkimi jakościowymi drużynami, wspaniałymi trenerami i elitarnymi graczami.
Potem nadszedł sezon misek.
Penn State zawalił Rose Bowl przeciwko Southern Cal. Ohio State zostało zmiażdżone w bardzo nie-Urban Meyer stylu, coraz zamknięte w półfinale College Football Playoff. Michigan przegrał z Florida State 33-32 w kolejnym świetnym meczu w Orange Bowl.
Jedynym z wielkiej czwórki, który wygrał swoją miskę, był Wisconsin, który wygrał 24-16 z Western Michigan w Cotton Bowl.
Ouch.
Finał był niezapomniany, ale sezon był mocny. Nebraska, Northwestern i Minnesota pomogły zrekompensować Michigan State’s w dół roku, a niektórzy młodzi trenerzy mogą wzmocnić dolną połowę ligi, zbyt. To był dobry rok dla Wielkiej Dziesiątki, ale ostatnie kilka tygodni zepchnęło ją z pierwszego miejsca.
ACC
Mówiąc o pojawieniu się znikąd.
Nikt tak naprawdę nie spodziewał się, że Atlantic Coast Conference zakończy rozgrywki na szczycie krajowych rankingów siły konferencji Football Bowl Subdivision, ale gdy tylko opadł dym po sezonie rozgrywek, okazało się, że jest dokładnie tam, gdzie była.
Nie tylko mistrzowie kraju, Clemson Tigers, pokonali Alabamę w ostatniej sekundzie, zdobywając swój pierwszy tytuł od 35 lat, ale cała konferencja była solidna.
Konferencja ACC osiągnęła najlepszy wynik w sezonie posezonowym, kończąc 9-3 w miskach. Przeciwko poprzedniej najlepszej konferencji, SEC, liga osiągnęła wynik 10-4. Sześć zespołów odniosło co najmniej dziewięć zwycięstw i nie zabrakło gwiazd, takich jak Deshaun Watson i Dalvin Cook.
Prawdopodobnie największą z tych gwiazd był rozgrywający Louisville Lamar Jackson, który zdobył Heisman Trophy, a także Watson, który powinien.
W roku, który zaczął się tak słabo, Florida State odbiła się od dna z 10 zwycięstwami i zwycięstwem w Orange Bowl nad Michigan, a Virginia Tech wyszła z opresji przeciwko Arkansas w Belk Bowl, by zakończyć sezon z dwucyfrową liczbą zwycięstw w pierwszym sezonie Justina Fuente jako głównego trenera.
Tylko trzy drużyny zakończyły rozgrywki z przegranymi rekordami, a konferencja zakończyła się silnie. Naprawdę trudno jest powiedzieć cokolwiek poza tym, że ACC jest najlepszą konferencją 2016 roku.