Nobelium

Nobelium (No) – syntetyczny pierwiastek chemiczny z szeregu aktynowców układu okresowego, o liczbie atomowej 102. Pierwiastek został nazwany na cześć szwedzkiego chemika Alfreda Nobla.

Quiz Britannica

118 Names and Symbols of the Periodic Table Quiz

Układ okresowy składa się ze 118 pierwiastków. Jak dobrze znasz ich symbole? W tym quizie pokażemy Ci wszystkie 118 symboli chemicznych i będziesz musiał wybrać nazwę pierwiastka chemicznego, który każdy z nich reprezentuje.

Nie występujący w naturze, nobel został po raz pierwszy zgłoszony przez międzynarodowy zespół naukowców pracujących w Instytucie Noblowskim Fizyki w Sztokholmie w 1957 roku. Zgłosili oni syntezę izotopu pierwiastka 102 (albo izotopu 253 lub 255), który rozpadał się poprzez emisję cząstek alfa z okresem połowicznego zaniku wynoszącym około 10 minut. Nazwali go nobelium. W 1958 r. amerykańscy chemicy Albert Ghiorso, T. Sikkeland, J.R. Walton i Glenn T. Seaborg z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley opisali izotop 254 jako produkt bombardowania kuru (liczba atomowa 96) jonami węgla (liczba atomowa 6) w liniowym akceleratorze ciężkich jonów. W tym samym roku podobny wynik uzyskał radziecki zespół naukowy kierowany przez Georgy’ego Flerova w Joint Institute for Nuclear Research w Dubnej (Rosja). Inne eksperymenty przeprowadzone w Związku Radzieckim (w Instytucie Energii Atomowej im. I.W. Kurczatowa w Moskwie i w Dubnej) oraz w Stanach Zjednoczonych (Berkeley) nie potwierdziły odkrycia sztokholmskiego. Późniejsze badania w następnej dekadzie (głównie w Berkeley i Dubna) doprowadziły Międzynarodową Unię Chemii Czystej i Stosowanej do wniosku, że Dubna papiery opublikowane w 1966 roku ustanowił istnienie izotopu nobelium-254 z rozpadu alfa okres półtrwania około 51 sekund.

Z izotopów nobelium, które zostały wyprodukowane, nobelium-259 (58-minutowy okres półtrwania) jest najbardziej stabilny. Wykorzystując ślady tego izotopu, radiochemicy wykazali, że nobelium istnieje w roztworze wodnym w obu stanach utlenienia +2 i +3. Chromatografia kationowo-wymienna i eksperymenty koprecypitacji wykazały, że stan +2 jest bardziej stabilny niż stan +3, efekt bardziej wyraźny niż oczekiwano w porównaniu z homologicznym lantanowca elementu iterb (liczba atomowa 70). Tak więc, No2+ jest chemicznie nieco podobny do alkalicznych pierwiastków ziemskich wapnia, strontu i baru. Metal Nobelium nie został przygotowany, ale przewidywano, że jego właściwości będą podobne do właściwości metali ziem alkalicznych i europu.