Ruch na rzecz Wolnego Srebra – w historii Stanów Zjednoczonych końca XIX wieku, zwolennicy nieograniczonej monety srebrnej. Ruch ten został zapoczątkowany przez ustawę Kongresu z 1873 roku, która pominęła srebrnego dolara z listy dozwolonych monet („Zbrodnia ’73”). Zwolennikami wolnego srebra byli właściciele kopalni srebra na Zachodzie, farmerzy, którzy wierzyli, że rozszerzenie waluty zwiększy ceny ich plonów, oraz dłużnicy, którzy mieli nadzieję, że umożliwi im to łatwiejsze spłacanie długów. Dla prawdziwych wyznawców srebro stało się symbolem ekonomicznej sprawiedliwości dla masy Amerykanów.
Ruch na rzecz Wolnego Srebra zyskał dodatkową siłę polityczną z powodu ostrej depresji gospodarczej w połowie lat 70. XIX wieku. Jego pierwszym znaczącym sukcesem było uchwalenie w 1878 roku ustawy Blanda-Allisona, która przywracała srebrnego dolara jako prawny środek płatniczy i zobowiązywała Departament Skarbu Stanów Zjednoczonych do comiesięcznego skupowania srebra o wartości od 2 000 000 do 4 000 000 dolarów i przeliczania go na dolary. Kiedy na początku lat osiemdziesiątych XIX wieku ceny na farmach poprawiły się, zmniejszyły się naciski na nowe ustawodawstwo monetarne, ale załamanie cen ziemi i farm, które rozpoczęło się w 1887 roku, ożywiło żądania farmerów dotyczące nieograniczonej monety srebrnej. Kongres zareagował na to w 1890 roku, uchwalając ustawę Shermana o zakupie srebra, która zwiększyła miesięczne zakupy srebra przez rząd o 50%.
W latach następujących bezpośrednio po 1890 roku kombinacja nacisków gwałtownie zmniejszyła ilość złota w amerykańskim skarbcu, co wywołało panikę wiosną 1893 roku. Konserwatyści zarzucili, że przyczyną paniki była ustawa Shermana, i latem 1893 roku Kongres uchylił tę ustawę. Farmerzy z Południa i Zachodu potępili to działanie, obwiniając chciwość wschodnich bankierów za zły stan gospodarki i wznowili żądania nieograniczonej monetyzacji srebra. Był to ważny cel Partii Populistycznej w wyborach w 1892 roku, a w 1896 roku Demokraci, mimo silnego sprzeciwu prezydenta Grovera Clevelanda, uczynili nieograniczoną monetę srebra głównym punktem swojej platformy. Następnie nominowali Williama Jenningsa Bryana, najbardziej skutecznego orędownika wolnego srebra (patrz przemówienie Cross of Gold), na swojego kandydata na prezydenta. Republikanie wygrali wybory, a w 1900 roku republikańska większość w Kongresie uchwaliła Gold Standard Act, który uczynił złoto jedynym standardem dla wszystkich walut.