Fannie Lou Townsend Hamer wyrosła ze skromnych początków w delcie Mississippi, aby stać się jednym z najważniejszych, namiętnych i potężnych głosów ruchu obywatelskiego i ruchu na rzecz praw wyborczych oraz liderem w wysiłkach na rzecz większych możliwości ekonomicznych dla Afroamerykanów.
Hamer urodziła się 6 października 1917 r. w Montgomery County, Mississippi, jako 20. i ostatnie dziecko właścicieli ziemskich Lou Elli i Jamesa Townsendów. Dorastała w biedzie, a w wieku sześciu lat dołączyła do rodziny zbierającej bawełnę. W wieku 12 lat porzuciła szkołę, by pracować. W 1944 roku wyszła za mąż za Perry’ego Hamera i do 1962 roku pracowali na plantacji należącej do B.D. Marlowe’a w Mississippi. Ponieważ Hamer była jedyną pracownicą, która umiała czytać i pisać, służyła również jako stróż czasu na plantacji.
W 1961 roku Hamer została poddana histerektomii przez białego lekarza bez jej zgody, podczas operacji usunięcia guza macicy. Taka przymusowa sterylizacja czarnych kobiet, jako sposób na zmniejszenie populacji czarnych, była tak powszechna, że nazwano ją „appendektomią Mississippi”. Nie mogąc mieć własnych dzieci, Hamerowie adoptowali dwie córki.
Tego lata, Hamer uczestniczył w spotkaniu prowadzonym przez działaczy praw obywatelskich Jamesa Formana ze Studenckiego Komitetu Koordynacyjnego Bez Przemocy (SNCC) i Jamesa Bevela z Południowej Konferencji Przywództwa Chrześcijańskiego (SCLC). Hamer była oburzona działaniami mającymi na celu odmówienie czarnym prawa do głosowania. Została organizatorką SNCC i 31 sierpnia 1962 roku poprowadziła 17 ochotników do rejestracji do głosowania w sądzie w Indianola, Mississippi. Odmówiono im prawa do głosowania z powodu niesprawiedliwego testu umiejętności czytania i pisania, grupa była nękana w drodze do domu, kiedy policja zatrzymała ich autobus i ukarała ich grzywną w wysokości 100 dolarów za fałszywy zarzut, że autobus był zbyt żółty. Tej nocy Marlow zwolnił Hamer za jej próbę głosowania; jej mąż został zobowiązany do pozostania do czasu żniw. Marlow skonfiskował znaczną część ich majątku. Hamerowie przenieśli się do Ruleville, Mississippi w Sunflower County z bardzo niewiele.
W czerwcu 1963 roku, po pomyślnym zakończeniu programu rejestracji wyborców w Charleston, Karolina Południowa, Hamer i kilka innych czarnych kobiet zostało aresztowanych za siedzenie w „tylko dla białych” restauracji dworca autobusowego w Winona, Mississippi. W więzieniu w Winonie, ona i kilka innych kobiet zostało brutalnie pobitych, pozostawiając Hamer z urazami na całe życie: skrzepem krwi w oku, uszkodzeniem nerek i uszkodzeniem nóg.
W 1964 roku, krajowa reputacja Hamer wzrosła, gdy była współzałożycielką Wolnościowej Partii Demokratycznej Mississippi (MFDP), która rzuciła wyzwanie lokalnym wysiłkom Partii Demokratycznej, mającym na celu zablokowanie udziału Czarnych. Hamer i inni członkowie MFDP udali się w tym samym roku na Krajową Konwencję Demokratów, walcząc o uznanie ich za oficjalną delegację. Kiedy Hamer przemawiała przed Komitetem Upoważnień, wzywając do obowiązkowej integracji delegacji stanowych, prezydent Lyndon Johnson zorganizował transmitowaną przez telewizję konferencję prasową, aby Hamer nie otrzymała czasu antenowego. Ale jej przemówienie, z jego przejmującymi opisami uprzedzeń rasowych na Południu, zostało później wyemitowane w telewizji. Do 1968 r. wizja Hamer dotycząca parytetu rasowego w delegacjach stała się rzeczywistością i Hamer była członkiem pierwszej zintegrowanej delegacji Mississippi.
W 1964 r. Hamer pomogła zorganizować Lato Wolności, które zgromadziło setki studentów college’u, czarnych i białych, aby pomóc w rejestracji afroamerykańskich wyborców na segregowanym Południu. W 1964 roku ogłosiła swoją kandydaturę do Izby Reprezentantów Mississippi, ale nie dopuszczono jej do głosowania. Rok później, Hamer, Victoria Gray i Annie Devine stały się pierwszymi czarnoskórymi kobietami, które stanęły do Kongresu USA, kiedy bezskutecznie protestowały przeciwko wyborom do Izby Reprezentantów Mississippi w 1964 roku. Dużo podróżowała, wygłaszając mocne przemówienia w imieniu praw obywatelskich. W 1971 roku Hamer pomogła założyć National Women’s Political Caucus.
Sfrustrowana procesem politycznym, Hamer zwróciła się ku ekonomii jako strategii na rzecz większej równości rasowej. W 1968 r. założyła „bank świń”, aby zapewnić czarnym farmerom darmowe świnie do hodowli i uboju. Rok później założyła Freedom Farm Cooperative (FFC), wykupując ziemię, którą Czarni mogliby posiadać i uprawiać kolektywnie. Z pomocą darczyńców (w tym znanego piosenkarza Harry’ego Belafonte), zakupiła 640 akrów i uruchomiła sklep spółdzielczy, butik i szwalnię. W pojedynkę doprowadziła do wybudowania 200 mieszkań dla osób o niskich dochodach – wiele z nich istnieje w Ruleville do dziś. FFC działała do połowy lat 70-tych; w czasach swojej świetności była jednym z największych pracodawców w hrabstwie Sunflower. Intensywne podróże i zbieranie funduszy odciągnęły Hamer od codziennych działań, podobnie jak jej słabnące zdrowie, i FFC chwieje się, aż do momentu złożenia. Niedługo potem, w 1977 roku, Hamer zmarła na raka piersi w wieku 59 lat.