Ustalanie celów charakteru poprzez rozmowy z rówieśnikami
W książce Serce edukacji Dara Feldman zaleca, aby uczniowie wyznaczali sobie cele charakteru jako sposób na pokazanie sobie – i innym – że są w stanie prowadzić szczęśliwe, zgodne z zasadami życie. Jako sposób pomocy uczniom w wyznaczaniu celów (które mogą być również określane jako cele SMART) zaleca następującą strukturę wywiadu. Widziałam, że rozmowa ta działa skutecznie w klasach od piątej wzwyż.
Zastosuj ją do wieku i okoliczności, w jakich znajdują się Twoi uczniowie. Na przykład, być może trzeba będzie wyjaśnić, jak ważne jest zaufanie przy dzieleniu się tą informacją w klasie.
Początek: Krok 1: Na początku roku szkolnego ważne jest wyznaczenie celów. Zapytaj: „Jakie rzeczy chciałbyś/chciałabyś, aby wydarzyły się w ciągu tego roku w szkole?”
Krok 2: Ważne jest również wyznaczenie celów dla nas samych, abyśmy stali się lepsi jako jednostki. Nazywa się to poprawą naszego charakteru. Wszyscy mamy zdolność do działania w sposób, który można nazwać cnotliwym. Postępowanie w ten sposób w większości przypadków jest dobre dla nas i dla osób z naszego otoczenia. Poniżej znajduje się lista 12 cnót (można omówić każdą z nich, poprosić uczniów o uzupełnienie listy, itd, jak tylko czas i zainteresowania pozwolą): troskliwość, pewność siebie, życzliwość, odwaga, wytrwałość, uprzejmość, szacunek, entuzjazm, odpowiedzialność, cierpliwość, hojność i prawdomówność.
Krok 3: W ramach zajęć w klasie powiedz uczniom: „Zamierzam dobrać was w pary z kolegą z klasy (lub dwoma), abyście mogli przedyskutować te cnoty i każdy z was wyznaczył sobie cel dotyczący cnoty, która jest dla was najważniejsza. Kiedy już dobierzecie się w pary (lub trójki), zastosujcie się do poniższego zestawu pytań do wywiadu lub rozmowy.”
- Kto jest kimś, kogo podziwiasz, czy to w swoim życiu, czy w historii, i jaka jest główna cnota, którą Twoim zdaniem się kierował?
- Znajdź jedną z cnót na liście i podziel się kilkoma słowami o tym, jak starasz się żyć tą cnotą.
- Jaka jest cnota, nad którą chciałbyś popracować, aby polepszyć swoje życie?
- Jakimi sposobami możesz wykazać się tą cnotą?
- Jak mogę Ci pomóc w osiągnięciu tego celu?
Gdy jeden z uczniów odpowie na wszystkie te pytania, poproś uczniów o zamianę ról w rozmowie.
Krok 4: Sporządź listę par uczniów i cnót, nad którymi pracują. Możesz podzielić się nimi z klasą lub nie. Pod koniec każdego tygodnia poproś pary o wzajemne sprawdzenie postępów w pracy nad wybraną przez siebie cnotą. Zachęć je do rozwiązywania wszelkich trudności. Rozważ możliwość połączenia ich z innymi parami pracującymi nad jedną z tych samych cnót, aby poszerzyć pulę rozwiązywanych problemów. W razie potrzeby możesz im pomóc.
Krok 5: Na koniec każdego okresu oceniania zachęć uczniów do dokonania samooceny swoich postępów w realizacji cnoty, prosząc o informację zwrotną od partnera. Ty również możesz udzielić informacji zwrotnej. Być może można to zintegrować z procesem wystawiania kartek z ocenami.
Krok 6: Wskazanie kierunku na kolejny okres oceny. Możesz zmienić pary, pozwolić na przyjęcie dodatkowych cnót lub dokonać innych twórczych adaptacji, które mogą przyjść Ci do głowy.