Australia
Australijska ustawa o spamie z 2003 roku jest egzekwowana przez Australijski Urząd ds. Komunikacji i Mediów, znany powszechnie jako „ACMA”. Ustawa definiuje pojęcie niezamówionych wiadomości elektronicznych, określa, w jaki sposób funkcje rezygnacji z subskrypcji muszą działać w przypadku wiadomości komercyjnych, oraz podaje inne kluczowe informacje. Grzywny są zróżnicowane, przy czym trzy grzywny w wysokości AU$110,000 zostały nałożone na Virgin Blue Airlines (2011), Tiger Airways Holdings Limited (2012) oraz Cellar master Wines Pty Limited (2013).
Kanada
„Canada Anti-Spam Law” (CASL) weszła w życie 1 lipca 2014 roku. CASL wymaga wyraźnego lub dorozumianego opt-in od użytkowników, a maksymalne grzywny za nieprzestrzeganie przepisów wynoszą CA$1 mln dla osób fizycznych i $10 mln dla firm.
Unia Europejska
W 2002 roku Unia Europejska (UE) wprowadziła Dyrektywę o prywatności i łączności elektronicznej. Artykuł 13 dyrektywy zakazuje wykorzystywania osobistych adresów e-mail do celów marketingowych. Dyrektywa ustanawia system opt-in, w którym niechciane e-maile mogą być wysyłane tylko za uprzednią zgodą odbiorcy; nie dotyczy to służbowych adresów e-mail.
Dyrektywa została od tego czasu włączona do prawa państw członkowskich. W Wielkiej Brytanii jest ona objęta przepisami Privacy and Electronic Communications (EC Directive) Regulations 2003 i ma zastosowanie do wszystkich organizacji, które wysyłają materiały marketingowe za pomocą jakiejś formy komunikacji elektronicznej.
GDPR w 2018 r. nałożyło „szereg nowych wymogów na firmy, które gromadzą, przechowują i przetwarzają dane osobowe użytkowników z UE, co ma wpływ na marketerów e-mailowych” – w szczególności prawo użytkowników do dostępu do informacji przechowywanych na ich temat; oraz prawo do usunięcia wszystkich takich informacji na ich żądanie.
Stany Zjednoczone
Ustawa CAN-SPAM Act z 2003 r. została uchwalona przez Kongres jako bezpośrednia odpowiedź na rosnącą liczbę skarg dotyczących wiadomości spamowych. Kongres ustalił, że rząd USA wykazuje zwiększone zainteresowanie regulacją komercyjnej poczty elektronicznej w skali krajowej, że ci, którzy wysyłają komercyjne e-maile nie powinni wprowadzać odbiorców w błąd co do ich źródła lub treści, oraz że wszyscy odbiorcy takich e-maili mają prawo do ich odrzucenia. Ustawa zezwala na karę 16 000 USD za naruszenie za spamowanie każdego indywidualnego odbiorcy. Jednak nie zakazuje spamu e-mailing outright, ale nakłada przepisy dotyczące stosowania zwodniczych metod marketingowych poprzez nagłówki, które są „materialnie fałszywe lub mylące”. Ponadto istnieją warunki, które marketerzy e-mail muszą spełniać w zakresie ich formatu, treści i oznakowania. W rezultacie wielu komercyjnych marketerów e-maili w Stanach Zjednoczonych korzysta z usługi lub specjalnego oprogramowania, aby zapewnić zgodność z ustawą. Istnieje wiele starszych systemów, które nie zapewniają zgodności z ustawą. Aby spełnić wymogi ustawy dotyczące komercyjnych wiadomości e-mail, usługi zazwyczaj wymagają od użytkowników uwierzytelnienia adresu zwrotnego i podania ważnego adresu fizycznego, zapewniają funkcję rezygnacji z subskrypcji za pomocą jednego kliknięcia oraz zabraniają importowania list zakupionych adresów, które mogły nie udzielić ważnej zgody.
Oprócz spełniania wymogów prawnych, dostawcy usług poczty elektronicznej (ESP) zaczęli pomagać klientom w tworzeniu i zarządzaniu ich własnymi kampaniami e-mail marketingowymi. Dostawcy usług dostarczają szablony wiadomości e-mail i ogólne najlepsze praktyki, a także metody automatycznej obsługi subskrypcji i rezygnacji. Niektóre ESP zapewniają wgląd i pomoc w kwestiach dostarczalności dla głównych dostawców poczty elektronicznej. Dostarczają również statystyki odnoszące się do liczby otrzymanych i otwartych wiadomości oraz tego, czy odbiorcy kliknęli na jakiekolwiek linki w wiadomościach.
Akt CAN-SPAM został zaktualizowany o kilka nowych regulacji, w tym przepis dotyczący rezygnacji bez opłat, dalszą definicję „nadawcy”, pocztowe lub prywatne skrzynki pocztowe liczą się jako „ważny fizyczny adres pocztowy” oraz definicję „osoby”. Te nowe przepisy weszły w życie 7 lipca 2008 roku.